Gwarancja niezmienności w zakresie zasad ponoszenia odpłatności za pobyt osób przyjętych do DPS przed 1 stycznia 2004 r. obejmuje zapewnienie, że osoby te nie będą musiały ponosić opłaty wyższej niż 70% kwoty uzyskiwanego dochodu, nie powoduje natomiast, że raz ustalona opłata, wyrażona w określonej sumie pieniężnej, nie może być zmieniona, np. z uwagi na zmianę sytuacji dochodowej strony.

wyrok WSA w Kielcach z 25 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Ke 140/19, nieprawomocny

Wystąpienie takiej zmiany oznacza konieczność ustalenia na nowo kwoty opłaty za pobyt w DPS, co wynika wprost z art. 106 ust. 5 aktualnie obowiązującej ustawy o pomocy społecznej. W szczególności wskutek uzyskania prawa do emerytury w kwocie wyższej od dotychczasowej renty, sytuacja strony uległa zmianie, co oznacza konieczność ustalenia nowej kwoty opłaty, w trybie art. 106 ust. 5 ww. ustawy, ale nadal w wysokości 70% dochodu. Trwałość decyzji wydanych na podstawie ustawy o pomocy społecznej z 1990 roku obejmuje, stosownie do art. 149 ust. 3 ustawy z 2004 roku, wyłącznie decyzje o skierowaniu oraz o umieszczeniu w DPS. Decyzje dotyczące odpłatności za pobyt w DPS mogą natomiast ulegać zmianie.