Cel, na jaki ma być przyznana pomoc powinien być szczegółowo udokumentowany. W przypadku zgłoszenia potrzeby dofinansowania zakupu leków, samo złożenie wniosku nie jest wystarczające dla ustalenia zakresu i niezbędności tej potrzeby. Przyznanie zasiłku celowego na ten cel jest uzasadnione w sytuacji, kiedy osoba udokumentuje, że stosowanie leków jest konieczne i niezbędne z medycznego punktu widzenia- tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny, sygn. I OSK 1501/13.

W niniejszej sprawie prezydent odmówił decyzją przyznania dotacji celowej na zakup leków osobie zainteresowanej.  W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że strona spełnia wymogi do otrzymania świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej, ponieważ dochód strony jest poniżej kryterium dochodowego przewidzianego dla jednoosobowego gospodarstwa domowego. Odmowa przyznania wnioskowanej formy pomocy wynika zaś z tego, że strona nie przedłożyła do wniosku o dofinansowanie tej formy pomocy aktualnego zaświadczenia lekarskiego wraz z wyceną, potwierdzającą konieczność stosowania leków.

Organ znajdował się w posiadaniu zaświadczenia wydanego przez lekarza sprzed kilku lat, jednakże organ domagał się przedłożenie nowego zaświadczenia z uwagi na obowiązek aktualizacji sytuacji strony. Nadto organ zaznaczył, iż skontaktował się z lekarzem wystawiającym powyższe zaświadczenie, który stwierdził, że nie ma ono charakteru bezterminowego i zasadne jest wystawienie nowego, przy czym aktualnie nie ma żadnych trudności z uzyskaniem takiego zaświadczenia. Dodatkowo organ zaznaczył, iż o ustaleniach z lekarzem strona została poinformowana i wyznaczono jej termin na dostarczenie takiego zaświadczenia, jednakże tego nie uczyniła.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przy przyznawaniu zasiłku celowego organ obowiązany jest ustalić, czy zgłoszona potrzeba ma charakter niezbędnej potrzeby bytowej i ustalić jaki jest jej zakres. Cel, na jaki ma być przyznana pomoc powinien być bowiem szczegółowo udokumentowany. W przypadku zgłoszenia potrzeby dofinansowania zakupu leków , samo złożenie wniosku nie jest więc wystarczające dla ustalenia zakresu i niezbędności tej potrzeby. Przyznanie świadczenia na ten cel jest bowiem uzasadnione w sytuacji, kiedy wnioskodawca udokumentuje, że stosowanie leków jest konieczne i niezbędne z medycznego punktu widzenia. Wymóg stosowania określonych leków musi być zatem potwierdzony stosownym zaświadczeniem lekarskim bądź receptą. Dopiero na podstawie takich dokumentów organ może ocenić potrzeby osoby wnioskującej o pomoc w pokryciu kosztów leczenia. Ponadto Sąd wskazał, ze poprzednie zaświadczenie od lekarza nie mogło stanowić podstawy do ustalenia aktualnych wydatków na leki. Dokonanie kolejnej wyceny leków było konieczne ze względu na ustalenie ich aktualnych cen. Działania organu zmierzające do uzyskania aktualnego zaświadczenia lekarskiego wraz z wyceną leków były zatem w pełni uzasadnione.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 stycznia 2015 r., sygn. I OSK 1501/13.

Źródło: CBOSA