1 stycznia 2019 r. wchodzą w życie zmiany w przepisach ustawy - Prawo zamówień publicznych, wprowadzone ustawą z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215).

W art. 120 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, zwanej dalej  „ustawą o PPK”, dokonano zmiany ustawy - Prawo zamówień publicznych, zwanej dalej „ustawą Pzp” mającej na celu rozszerzenie przesłanki  wyłączającej stosowanie tej ustawy zawartej w art. 4 pkt 4 odnoszącej się do umów z zakresu prawa pracy.

Zmiana przepisu polega na uzupełnieniu przepisu o „umowy o zarządzanie pracowniczymi planami kapitałowymi”.

Art. 4 pkt 4 ustawy Pzp otrzymał brzmienie:

„4) umów z zakresu prawa pracy, w tym umów o zarządzanie pracowniczymi planami kapitałowymi, o których mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o  pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. …);”.

W art. 142 w ust. 5 ustawy Pzp został dodany pkt 4 w brzmieniu:

„4) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych”.

Dodanie tego przepisu spowoduje konieczność uwzględnienia w umowach zawieranych na okres dłuższy niż 12 miesięcy postanowień o zasadach wprowadzania odpowiednich zmian wysokości wynagrodzenia wykonawcy również w przypadku zmiany zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, jeżeli zmiany te będą miały wpływ na koszty wykonania zamówienia przez wykonawcę.

W art. 135 ustawy o PPK wprowadzono przepis przejściowy w związku z nałożeniem na wszystkie podmioty zatrudniające obowiązków wynikających z zawarcia umowy o prowadzenie PPK, zgodnie z którym wykonawca będzie mógł się zwrócić do zamawiającego z pisemnym wnioskiem o przeprowadzenie negocjacji dotyczących zawarcia porozumienia w sprawie odpowiedniej zmiany wynagrodzenia rozumianej jako suma wzrostu kosztów realizacji zamówienia publicznego wynikająca z wpłat do PPK przez podmioty zatrudniające uczestniczące w realizacji zamówienia publicznego.

Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy o PPK wprowadzenie zmiany w art. 4 pkt 4 ustawy Pzp wynika stąd, że możliwość zawarcia umowy o zarządzanie PPK jest ściśle związana z umową o pracę, bowiem nie można jej zawrzeć bez istniejącego zatrudnienia – zgodnie z projektem ustawy o PPK podmiot zatrudniający może zawrzeć umowę o zarządzanie PPK, jeśli zatrudnia co najmniej jedną osobę. Dodatkowo gromadzenie środków w PPK następuje jedynie podczas trwania zatrudnienia, a więc tylko wtedy środki trafiają do instytucji finansowej wybranej przez podmiot zatrudniający. Przy wyborze instytucji finansowej zarządzającej PPK zamawiający, na których został nałożony powyższy obowiązek nie będą mieli  obowiązku stosowania przepisów ustawy Pzp.

Natomiast, w przypadku wynikającej z zawarcia umowy o prowadzenie PPK waloryzacji kosztów realizacji zamówienia publicznego wszczętego przed dniem wejścia w życie ustawy o PPK, wykonawca będzie mógł się zwrócić do zamawiającego z pisemnym wnioskiem o przeprowadzenie negocjacji dotyczących zawarcia porozumienia w sprawie odpowiedniej zmiany wynagrodzenia, rozumianej jako suma wzrostu kosztów realizacji zamówienia publicznego wynikająca z wpłat do PPK przez podmioty zatrudniające, uczestniczące w realizacji zamówienia publicznego. Intencją przedmiotowej propozycji jest uregulowanie kwestii odnoszącej się do sposobu określenia zmiany wynagrodzenia podmiotu zatrudniającego w przypadku, w którym przed dniem wejścia w życie projektowanej ustawy wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, a następnie zawarł umowę o prowadzenie PPK, co wpłynęło na wzrost kosztów wszczętego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Termin wejścia w życie omawianych zmian - 1 stycznia 2019 r.

Źródło: uzp.gov.pl