Konwent Powiatów Województwa Łódzkiego wnioskuje o zwiększenie dotacji z budżetu państwa dla mieszkańców domów pomocy społecznej przyjętych przed 1 stycznia 2004 r. oraz posiadających skierowania do domu pomocy społecznej wydane przed tą datą. Dotacje, jak podają starostowie, są w województwie łódzkim od ponad 14 lat są na najniższym poziomie w skali kraju.
W stanowisku Konwentu z 15 czerwca br. czytamy, że do 1 stycznia 2004 r. na pokrycie wydatków domów pomocy społecznej powiaty otrzymywały dotacje z budżetu państwa. Na finansowanie pobytu mieszkańców przyjętych przed 1 stycznia 2004 r. oraz posiadających skierowania do domu pomocy społecznej wydane przed dniem 1 stycznia 2004 r., oprócz odpłatności wnoszonej przez mieszkańców, dotacji udziela budżet państwa, co w łącznej kwocie nie pokrywa rzeczywistych kosztów pobytu tych osób. Pobyt mieszkańców przyjętych po tej dacie finansowany jest z odpłatności wnoszonej przez mieszkańca, opłaty wnoszonej przez rodzinę oraz gminę do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania w danym domu pomocy społecznej i w pełni pokrywa koszty utrzymania.
Starostowie przypominają, że domy pomocy społecznej w całym kraju funkcjonują m.in. na podstawie ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zapewniając właściwy zakres usług zgodny ze standardami określonymi dla danego typu domu na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 23 sierpnia 2012r. w sprawie domów pomocy społecznej. - W w/w rozporządzeniu standard usług jest taki sam dla danego typu domu niezależnie od wysokości środków finansowych przeznaczonych na jego działalność bieżącą. Podział dotacji jest z kolei bardzo zróżnicowany w zależności od województwa. Jest krzywdzący, wręcz dyskryminujący dla samorządów powiatowych województwa łódzkiego, co wpływa bezpośrednio na nierówne traktowanie. Średnia wojewódzka kwota dotacji za miesiąc MARZEC 2018 r. w województwie olsztyńskim wyniosła 2 961,00 zł., a w województwie łódzkim 2.133 zł.
Przy tak drastycznych, wieloletnich różnicach w sposobie dotowania domów pomocy społecznej pogłębiają się deficyty budżetowe, powodujące coraz większe trudności w bieżącym funkcjonowaniu placówek. Mnożą się problemy, z którymi samorządy powiatowe w województwie łódzkim zmagają się bezustannie i często bezskutecznie. Samorządy powiatowe podejmują ogromny trud finansowy, by zapewnić mieszkańcom domów jak najlepszą opiekę, jednak z uwagi na ograniczone możliwości dużym problemem jest zapewnienie środków na znaczące podwyższenie wynagrodzeń personelu, 2 który jest jedną z najsłabiej wynagradzanych grup zawodowych, bazującą wyłącznie na podnoszonej pensji minimalnej. Pracownicy zatrudnieni w domach pomocy społecznej zgodnie z wymaganiami stawianymi przez rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych muszą posiadać odpowiednie wykształcenie czy niejednokrotnie staż pracy na danym stanowisku, ich zakresy obowiązków i odpowiedzialności są niejednokrotnie większe niż pracowników zatrudnionych na podobnych stanowiskach np. w podmiotach leczniczych, a są gorzej wynagradzani. Wieloletnie zamrożenia płac w sferze budżetowej spowodowały duży deficyt płacowy. Do tego mniejsze dotowanie miejsc mieszkańców DPS przyjętych na „starych zasadach” w województwie łódzkim, wpływało na politykę płacową lub raczej jej brak.
Gorsza sytuacja finansowa domów pomocy społecznej województwa łódzkiego, w których przebywają mieszkańcy „na starych zasadach” w porównaniu do innych DPS w skali kraju, prowadzi do sytuacji, w której wykwalifikowana kadra rezygnuje z pracy, co w praktyce pogarsza sytuację mieszkańców tych domów. Nierówności płacowe od wielu lat budzą kontrowersje, a pozostawienie Samorządów Powiatowych Województwa Łódzkiego bez finansowego wsparcia z budżetu państwa przyczyni się do eskalacji problemu. W domach pomocy społecznej, pomimo iż są placówkami opiekuńczymi i nie posiadają uprawnień do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, opieka zdrowotna jest koniecznością. Wielu z mieszkańców DPS-ów to osoby wielonarządowo chore, niepełnosprawne i niesamodzielne, często wymagające intensywnych zabiegów pielęgnacyjnych, stąd konieczność zatrudniania w nich personelu medycznego, który co do zasady powinien być finansowany ze środków NFZ w ramach gwarantowanych świadczeń opieki zdrowotnej.
Cały czas problem podwójnego finansowania świadczeń zdrowotnych w DPS’ach nie znalazł ministerialnego rozwiązania. Pielęgniarki pracujące w domach pomocy społecznej nie zostały objęte podwyżkami przyznanymi pielęgniarkom pracującym w ramach kontraktów z Narodowym Funduszem Zdrowia. Ich obecne wynagrodzenia drastycznie odbiegają od wynagrodzeń pielęgniarek w szpitalach, a zakres obowiązków i odpowiedzialności jest niejednokrotnie większy od zakresu obowiązków szpitalnego personelu pielęgniarskiego. Prowadzi to do rezygnacji wykwalifikowanej kadry pielęgniarskiej z pracy w domach pomocy społecznej. Konieczne jest zlikwidowanie nieracjonalnych podziałów płacowych w ramach jednej grupy zawodowej i wypracowanie stanowiska w sprawie źródła ich finansowania. Ponad to niskie dotacje z budżetu państwa rzutują bezpośrednio na kondycję finansową domów pomocy społecznej województwa łódzkiego, w których brakuje środków na inwestycje, remonty, zakup wyposażenia, wkład własny przy aplikowaniu o środki zewnętrzne. Dużym problemem staje się niedofinansowana od lat infrastruktura domów pomocy społecznej województwa łódzkiego i utrzymanie ustawowych standardów.
Dlatego Konwent Powiatów Województwa Łódzkiego wnioskuje o przeanalizowanie sytuacji i podjęcie skutecznych działań zmierzających do zwiększenia dotacji z budżetu państwa na działalność bieżącą tych jednostek.
