W sprawie o przyznanie zasiłku celowego, w sytuacji materialnej strony, której dochody są równe kryterium ubóstwa, posiadanie samochodu osobowego może jawić się jako istotny składnik majątkowy, którego sprzedaż może przyczynić się do przezwyciężenia (przynajmniej tymczasowo) trudnej sytuacji życiowej. Zarazem jednak trzeba zaznaczyć, iż posiadanie samochodu osobowego może w niektórych uzasadnionych sytuacjach być istotną pomocą w codziennym funkcjonowaniu osoby, zwłaszcza gdy chodzi o osoby ciężko chore. Tak wynika z wyroku WSA w Poznaniu z 9 maja 2018 r. II SA/Po 861/17.
W sprawie stronie odmówiono przyznania zasiłku celowego na zakup środków czystości i higieny osobistej, gazu, pościeli, ręczników, leków oraz na opłatę energii elektrycznej. Odmawiając przyznania świadczenia organ powołał się na art. 12 ustawy o pomocy społecznej, podkreślając, że dysproporcja pomiędzy wysokością dochodu skarżącego a jego sytuacją majątkową pozwala na wydanie rozstrzygnięcia negatywnego. Uwagę organu zwrócił fakt samochodu osobowego. W ocenie Prezydenta pojazd ten nie jest mu niezbędny, generuje koszty, a skarżący może korzystać z komunikacji miejskiej. Analogiczną argumentację przedstawiło także Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Sąd uchylił decyzje organów.
Strona w odwołaniu do SKO wyjaśniła, że zakupiony samochód pozwalał jej lepiej funkcjonować wobec konieczności poddawania się kilka razy w tygodniu dializie (także w nocy). Sąd zwrócił uwagę, że może to być przekonujący argument przemawiający za potrzebą posiadania samochodu. Wytykając skarżącemu zakup pojazdu organy tymczasem w ogóle nie odniosły się do powodów, dla których tenże zdecydował się na tego rodzaju wydatek. Jedyną okolicznością powołaną przez organy podważająca potrzebę posiadania samochodu był fakt, że skarżący może korzystać z komunikacji miejskiej. Nie wyjaśniono jednak, czy miejsce zamieszkania skarżącego jest skomunikowane w zakresie transportu publicznego z miejscem przeprowadzania dializ i czy stan zdrowia pozwala mu na korzystanie z tego rodzaju środków przemieszczenia się. W ocenie Sądu organy nie wykazały w sposób przekonujący, iż zakupiony samochód jest zbytkiem, który powinien on sprzedać i w ten sposób przezwyciężyć trudności finansowe. Ponownie rozpoznając organ powinien przeprowadzić ze skarżącym dodatkowy wywiad (względnie zwrócić się do niego o wyjaśnienia pisemne), w celu ustalenia w jakim zakresie korzysta on z zakupionego pojazdu na cele związane z dializami i na ile stanowi on dla skarżącego pomoc w codziennym funkcjonowaniu w sytuacji zdrowotnej w jakiej się znajduje. Racje, które skłoniły skarżącego do nabycia pojazdu powinny być wnikliwiej zbadane i rozważone w kontekście jego indywidualnej sytuacji osobistej i zdrowotnej.
Źródło: CBOSA
