Tożsamość spraw istnieje wtedy, gdy występują w niej te same podmioty, taki sam jest przedmiot sprawy, identyczny stan prawny i taki sam stan faktyczny. Wyrok WSA w Poznaniu z 11 kwietnia 2018 r. sygn. II SA/Po 516/17.

W rozpatrywanej sprawie strona złożyła wniosek o przyznanie zasiłku celowego na udzielenie pomocy na rehabilitację. Organ decyzją umorzył postępowanie. W uzasadnieniu wskazano, że wnioskiem z października 2016 r. strona wniosła o przyznanie zasiłku na rehabilitację. Wcześniej decyzją z kwietnia oraz kolejną z sierpnia organ odmówił przyznania zasiłku celowego na wskazany cel. Strona nie wniosła od tych decyzji odwołania. Organ uznał, że trzeci wniosek uznać należało za tożsamy z wcześniej rozpoznanym, a postępowanie powinno zostać umorzone na podstawie art. 105 § 1 KPA. SKO utrzymało decyzję.

Sąd administracyjny nie zgodził się ze stanowiskiem organów orzekających w sprawie.

Zdaniem Sądu, choć wniosek dotyczył tego samego przedmiotu (udzielenie pomocy na rehabilitację), co sprawy zakończone wydanymi decyzjami ostatecznymi, to jednak musiał zostać odniesiony do obecnego stanu faktycznego sprawy. Innymi słowy, dla możliwości umorzenia postępowania, a więc stwierdzenie, że sprawa została już uprzednio rozstrzygnięta, konieczne było ustalenie, że sytuacja faktyczna skarżącej nie uległa zmianie, zwłaszcza w zakresie jej stanu zdrowia oraz konieczności korzystania z usług rehabilitacyjnych. Nie można bowiem wykluczyć, że z uwagi na zmianę okoliczności faktycznych obecnie nie tylko zasadnym, ale wręcz koniecznym byłoby przyznanie skarżącej wnioskowanej pomocy w określonym zakresie.

Założenie z góry, jak czynią to organy, że stan faktyczny sprawy nie zmienił się względem wniosków rozpoznanych decyzjami z kwietnia i sierpnia 2016 r., stanowiło w ocenie Sądu naruszenie zasad postępowania administracyjnego określonych w art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 80 K.p.a..

Orzeczenie jest nieprawomocne.

Źródło: CBOSA