W sytuacji, gdy przeprowadzenie wywiadu środowiskowego stanowiło podstawowy i nieodłączny element postępowania w przedmiocie przyznania skarżącemu świadczenia z pomocy społecznej, a sam zainteresowany nie przejawiał chęci współpracy w jego sporządzeniu, to w konsekwencji stwierdzenie tej okoliczności (nawet przy dysponowaniu przez organy, z uwagi na częste korzystanie przez skarżącego kasacyjnie z pomocy społecznej, informacjami i dokumentami dotyczącymi jego sytuacji majątkowej) już uprawniało organy obu instancji do odmowy przyznania świadczenia. Wyrok NSA z 28 października 2016 r. sygn. I OSK 948/15.

W rozpatrywanej sprawie wnioskodawca zwrócił się o przyznanie świadczenia w formie zasiłków celowych na dofinansowanie wydatków na: zakup leków, rehabilitację, okulary, opłaty za media (energia elektryczna i gaz), zakup odzieży i obuwia jesienno-zimowego, środków czystości i higieny, zakup baterii wannowej i innej pomocy celowej, a także na sfinansowanie szczepień ochronnych (grypa), badań HBS, biletu miesięcznego na przejazdy MPK, zakup odkurzacza, ciśnieniomierza, termometru, naprawę lub zakup piecyka gazowego, odgrzybianie mieszkania oraz zakup wodomierza. Organ wydał decyzję odmowną z uwagi na brak współpracy ze strony wnioskodawcy – wskazano, że podczas wizyty pracowników socjalnych wnioskodawca zachowywał się w sposób uniemożliwiający zebranie niezbędnych informacji dotyczących jego aktualnej sytuacji dochodowej, rodzinnej i majątkowej. Zainteresowany udzielał odpowiedzi w sposób ogólnikowy i kpiący, kwestionował zadane pytania, twierdząc, że są (cyt.) "idiotyczne", obrażał pracowników socjalnych, podnosił głos i krzyczał co w efekcie uniemożliwiło kontynuowanie wywiadu środowiskowego. Zarówno SKO, jak i sądy obu instancji przyznały rację organowi pomocy społecznej.

Źródło: CBOSA