Po to istnieje instytucja uznania administracyjnego, aby organy przy wydawaniu decyzji mogły wziąć pod uwagę różne okoliczności towarzyszące załatwianiu sprawy. Podkreślić należy, że uznanie administracyjne obejmuje również prawo do oceny hierarchii zgłaszanych potrzeb, które należy ustalić w kontekście ogólnej liczby osób ubiegających się o pomoc oraz zgłoszonych przez nich żądań, a także wysokości środków finansowych przeznaczonych na świadczenia z zakresu pomocy społecznej. (Wyrok WSA w Warszawie z 16 listopada 2016 r. sygn. I SA/Wa 628/16).

Odnosząc się do okoliczności sprawy zasadne zdaniem Sądu było odmówienie przyznania zasiłku celowego na opłacenie zaległych i bieżących należności czynszowych za lokal mieszkalny, którego właścicielem nie byłą skarżąca, a ponadto jak ustaliły organy orzekające co do lokalu tego toczy się postępowanie egzekucyjne. Zasadnie także w ocenie sądu odmówiono skarżącej przyznania zasiłku celowego na opłacenie kosztów transportu wraz z opiekunem do lekarza, sklepu, apteki i innych, na pokrycie kosztów zakupu kuponów doładowujących kartę telefoniczną jako nie stanowiących niezbędnej potrzeby życiowej w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej. Również zasadnie zdaniem Sądu odmówiono pomocy w formie usług opiekuńczych zważywszy na fakt, że matce skarżącej przyznano tego rodzaju pomoc, a skarżąca zamieszkuje w tym samym lokalu mieszkalnym.

Sąd podkreślił, że celem pomocy społecznej jest wspieranie osób i rodzin, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej, w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych. Pomoc ta nie jest jednak w przypadku zasiłków celowych obligatoryjna, ponadto jej wysokość i forma uzależnione są od hierarchii potrzeb osób, które tej pomocy wymagają.

Źródło: CBOSA