Zasiłek celowy może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby życiowej, jak stanowi art. 39 ust. 1ustawy o pomocy społecznej, a potrzeby takie wymienia ust. 2tego artykułu, jednak czyni to tylko przykładowo.

Chociażart. 39 ust. 2opłat czynszowych nie wymienia wśród niezbędnych potrzeb życiowych to jednak, mając na uwadze, że pomoc społeczna, jak wynika z art. 3 ust. 1ustawy o pomocy wspiera osoby w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwienia życia w warunkach odpowiadających godności człowieka, to takie opłaty do niezbędnych potrzeb należy zaliczyć.

Jednakże jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 czerwca 2012 r.  rozstrzygniecie w ramach uznania, a takie ma miejsce w przypadku przyznania bądźodmowy przyznania zasiłku celowego, to nie tylko zaistnienie przesłanek ustawowych, ale także okoliczności sprawy. W rozpatrywanej przez Sąd sprawie skarżący zalegałz opłatami za mieszkanie, jednak orzeczono w stosunku do niego eksmisję, proponowano mu lokal socjalny, którego nie przyjął, a także wszczęto postępowanie egzekucyjne z wniosku właściciela lokalu. W takiej sytuacji, jak wskazałNaczelny Sąd Administracyjny nie można zarzucićorganom, że naruszyły granice uznania administracyjnego, odmawiając przyznania zasiłku celowego.

Źródło: Wyrok NSA w Warszawie z dnia 21 czerwca 2012 r. I OSK 33/12