Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Realizacja sieci telekomunikacyjnych - kolejny projekt ustawy

Realizacja sieci telekomunikacyjnych - kolejny projekt ustawy fotolia.pl

Do zaopiniowania przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego wpłynął projekt ustawy zmieniającej ustawę o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw. Resort cyfryzacji ponownie proponuje pakiet zmian legislacyjnych, mających na celu ułatwienie realizacji sieci telekomunikacyjnych. Tym razem jednak, jak twierdzi ministerstwo cyfryzacji, chodzi o przygotowanie warunków dla sieci 5G.

Zgodnie z projektem ustawy, rozwój piątej generacji systemów bezprzewodowych, w skrócie 5G, bez wątpienia stanowi jedno z najważniejszych wyzwań współczesnej – jak najszerzej rozumianej – telekomunikacji. Systemy 5G mają oczywiście stanowić kolejny etap rozwoju standardów telekomunikacyjnych, znacznie przekraczający przewidywanymi funkcjonalnościami to, co oferuje standard 4G. Spodziewany zakres zmian będzie tu bardzo szeroki – migracja w kierunku systemów piątej generacji z całą pewnością nie ograniczy się jedynie do zdefiniowania nowych standardów dostępu, lecz będzie wymagała zupełnie nowego spojrzenia na łączność bezprzewodową.

Problemy…

Proponowane w ustawie rozwiązania stanowią rozwiązanie m.in. następujących problemów:

  1. zbyt niski poziom wartości granicznych promieniowania elektromagnetycznego (PEM) w środowisku;
  2. wysokie opłaty za zajęcie pasa drogowego w zakresie infrastruktury telekomunikacyjnej w przypadku dróg zarządzanych przez JST;
  3. skomplikowany i czasochłonny proces administracyjny w zakresie spraw budowlanych związanych z budową i modernizacją stacji bazowych telefonii komórkowej oraz innego rodzaju infrastruktury telekomunikacyjnej;
  4. utrudnienia w uzyskaniu przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych dostępu do infrastruktury technicznej operatorów sieci oraz dostępu do nieruchomości zapewnianego przez właścicieli, użytkowników wieczystych i zarządców nieruchomości na cele związane z zapewnieniem telekomunikacji, zarówno na etapie zawierania umowy jak i w toku postępowań przez Prezesem UKE;
  5. nadal występujące w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego (MPZP) zakazy i ograniczenia w zakresie lokalizowania inwestycji telekomunikacyjnych;
  6. wysokie opłaty za dostęp do gruntów leśnych z tytułu umieszczania infrastruktury telekomunikacyjnej oraz trudności w zawierania umów o dostęp z tego zakresu;
  7. istniejące zakazy i ograniczenia dotyczące stacji bazowych na terenach uzdrowisk, parków narodowych oraz rezerwatów przyrody;
  8. wątpliwości związane z definiowaniem miejsc dostępnych dla ludności w kontekście PEM;
  9. braki w zakresie regulacji mających na celu możliwie największą elektronizację procesów przekazywania wyników pomiarów PEM w środowisku oraz zgłoszeń instalacji emitujących PEM, przedkładanych właściwym organom;
  10. czasochłonność procedury zgłaszania instalacji emitujących PEM nowo zbudowanej lub zmienionej w sposób istotny;
  11. problemy w zakresie pozyskania dostępu do infrastruktury drogowej, kolejowej itp. w celu zainstalowania urządzeń i linii telekomunikacyjnych;
  12. odpłatność dostępu do infrastruktury komunalnej, ulicznej itp. w celu zainstalowania urządzeń radiowych małej mocy i doprowadzenia linii transmisyjnej;
  13. nieprawidłową realizację przez inwestorów obowiązku wyposażania określonych kategorii budynków w instalację telekomunikacyjną zgodną z przepisami w sprawie warunków techniczno-budowlanych wydanych na podstawie ustawy Prawo budowlane, umożliwiającą przyłączenie do publicznych sieci telekomunikacyjnych wykorzystywanych do świadczenia tych usług, przy zachowaniu zasady neutralności technologicznej;
  14. zbyt wysokie opłaty za wpis do księgi wieczystej służebności przesyłu oraz roszczeń wynikających z umów z art. 30 lub 33 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych;
  15. brak podstawy prawnej umożliwiającej JST zawarcie z inwestorem umowy, która mogłaby przewidywać preferencyjne warunki inwestycyjne (związane z ustaleniem obniżonej stawki opłaty za zajęcie pasa drogowego) dla konkretnego zamierzenia inwestycyjnego, które będzie realizowało określone potrzeby wspólnoty, a które nie mogłyby być zrealizowane bez stworzenia przez JST takiego korzystnego otoczenia inwestycyjnego;
  16. brak w pełni efektywnych mechanizmów koordynacji inwestycji w zakresie dostępu do pasa drogowego;
  17. brak informacji na stronach internetowych zarządców dróg informacji o planowanych budowie, przebudowie lub remoncie drogi;
  18. istniejąca możliwość dublowania infrastruktury telekomunikacyjnej przez jednostki samorządu terytorialnego (JST);
  19. formy prowadzenia narad koordynacyjnych;
  20. brak przepisów umożliwiających udzielanie przez zainteresowane JST dotacji celowych na przyłącza telekomunikacyjne NGA. 

… proponowane rozwiązania

Resort zaproponował przepisy, które maja na celu m.in:

  1. przyspieszenie procesu inwestycyjno-budowlanego dla infrastruktury telekomunikacyjnej (poprzez m.in. doprecyzowanie pojęć z zakresu Prawa budowlanego, umożliwienie budowy sieci nowej generacji bez pozwolenia na budowę, wprowadzenie narzędzia w postaci tzw. kwalifikacji środowiskowej, przyspieszenie procedury zgłaszania instalacji emitujących PEM);
  2. obniżenie kosztów budowy oraz eksploatacji nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych (poprzez m.in. obniżenie opłat z tytułu zajęcie pasa drogowego, obniżenie opłat za wpis do księgi wieczystej służebności przesyłu oraz roszczeń wynikających z umów z art. 30 lub 33 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz generalne uproszczenie procesu inwestycyjnego);
  3. zwiększenie możliwości wykorzystania istniejącej infrastruktury technicznej na cele telekomunikacyjne, w tym obniżenie kosztów uzyskiwania dostępu do niej (poprzez m.in. wprowadzenie obowiązku zapewnienia nieodpłatnego dostępu do infrastruktury technicznej jednostek samorządu terytorialnego, państwowych lub samorządowa jednostka organizacyjna w celu realizacji sieci nowej generacji);
  4. dalsze ułatwienia w uzyskiwaniu dostępu do nieruchomości, w tym do budynków w celu zapewnienia telekomunikacji (m.in. poprzez sprecyzowanie, iż instalacja telekomunikacyjna budynku, w którą musi wyposażyć inwestor określone kategorie budynków na etapie ich realizacji ma stanowić część składową nieruchomości);
  5. zwiększenie możliwości lokalizowania infrastruktury telekomunikacyjnej na obszarach na których do tej pory występował zakaz lub znaczące ograniczenia w tym zakresie, takich jak uzdrowiska, parki narodowe, rezerwaty przyrody (poprzez m.in. zniesienie zakazów i ograniczeń w lokalizowaniu stacji bazowych telefonii komórkowej na terenach uzdrowiskowych i poddanie tych obszarów ogólnemu reżimowi oraz umożliwienie – w ściśle określonych przypadkach i po spełnieniu określonych wymogów - instalacji infrastruktury telekomunikacyjnej o nieliniowym charakterze na terenach parków narodowych oraz rezerwatów przyrody w celu związanym z zapewnieniem telekomunikacji na tych obszarach);
  6. zwiększenie uprawnień jednostek samorządu terytorialnego w zakresie kreowania przyjaznego otoczenia inwestycyjnego w zakresie inwestycji, które będą zaspokajały zbiorowe potrzeby wspólnoty, a które nie mogłyby być zrealizowane bez stworzenia przez jednostkę samorządu terytorialnego takiego korzystnego otoczenia inwestycyjnego poprzez wprowadzenie narzędzia tzw. umowy inwestycyjnej.

Projekt będzie analizowany przez Zespół ds. Społeczeństwa Informacyjnego KWRiST.

Pt., 7 Gr. 2018 0 Komentarzy Dodane przez: Monika Małowiecka