W poprzednim numerze dodatku branżowego KWRziST Dziennika Warto Wiedzieć przedstawiliśmy wizję stanu transportu w Polsce w roku 2020 wynikającą z opracowywanej właśnie Strategii Rozwoju Transportu do 2020 roku (z perspektywą do 2030 roku). Kontynuując prezentację tego dokumentu tym razem przedstawiamy zaproponowane cele.
Układ celów Strategii jest wyjątkowo skomplikowany – wyróżnia ona bowiem cel główny, dwa podporządkowane mu cele strategiczne, 6 celów szczegółowych horyzontalnych i 7 celów operacyjnych (sektorowych, gałęziowych).
Celem głównym Strategii jest zwiększenie dostępności transportowej, poprawa bezpieczeństwa uczestników ruchu i efektywności sektora transportowego poprzez tworzenie spójnego, zrównoważonego i przyjaznego użytkownikowi systemu transportowego w wymiarze krajowym, europejskim i globalnym.
Cele strategiczne to:
1. Stworzenie nowoczesnej i wydajnej infrastruktury transportowej państwa (cel infrastrukturalny)
2. Stworzenie efektywnych systemów przewozowych i sprawnych rynków transportowych (cel rynkowy).
Cele te zostaną osiągnięte poprzez realizację celów operacyjnych (sektorowych, gałęziowych) dedykowane poszczególnym sektorom transportu.
W ten sposób wyróżnione zostają cele (szczegółowo rozpisane zostały cele infrastrukturalne):
1) drogowe:
a) powiększenie ogólnej sieci dróg utwardzonych w perspektywie 2030 roku o 37 tys. kilometrów w porównaniu ze stanem w roku 2010;
b) stworzenie sieci około 2000 km autostrad i 5300 km dróg ekspresowych;
c) zbudowanie obwodnic drogowych przynajmniej 1/3 z istniejących w Polsce 904 miast najbardziej obciążonych ruchem tranzytowym;
2) kolejowe:
a) modernizacja istniejącej sieci linii kolejowych tak, aby w 2030 roku około 90$ tej sieci było w stanie dobrym i aby około 30% odcinków sieci pozwalało na kursowanie pociągów z prędkością co najmniej 120 km/h;
b) zbudowanie do 2020 roku pierwszych 450 km KDP (sieć „Y”), a do 2030 roku w miarę możliwości, dalsza rozbudowa między dużymi aglomeracjami oraz w relacji Berlin-Warszawa oraz Wrocław-Praga;
c) modernizacja około 30 terminali przystosowanych do obsługi przez kolej intermodalnych przewozów kontenerowych;
3) wodne śródlądowe:
a) do 2020 roku dokończenie realizacji „Programu dla Odry 2006”,
b) modernizacja połączenia wodnego śródlądowego Odra – Wisław – Zalew Wiślany,
c) realizacja Programu Wieloletniego przywrócenia parametrów eksploatacyjnych na wybranych śródlądowych drogach wodnych w Polsce,
d) podjęcie decyzji w sprawie budowy połączenia Dunaj – Odra – Łaba,
e) do 2030 roku realizacja procesu dostosowania polskich dróg wodnych do standardów europejskich;
4) morskie:
a) rozbudowa portu zewnętrznego w Świnoujściu obejmująca wybudowanie do 2014 roku terminala LNG, obsługującego nowy rodzaj operacji portowych, jakimi będą przeładunki gazu LNG oraz budowę do 2020 roku głębokowodnych nabrzeży dedykowanych do obsługi drobnicy konteneryzowanej i ro-ro,
b) budowa głębokowodnych torów podejściowych do polskich portów morskich,
c) poprawa dostępności portowych urządzeń do odbioru odpadów;
5) lotnicze:
a) modernizacja terminali pasażerskich na lotniskach tak, aby w 2030 roku posiadały łączną przepustowość na poziomie około 80-85 mln pasażerów rocznie,
b) zwiększenie dostępności do istniejących portów lotniczych poprzez zwiększenie lądowych połączeń (transport kolejowy i drogowy),
c) skomunikowanie portów lotniczych, w sieci TEN-T z krajową siecią transportu kolejowego,
d) budowa CPL,
e) implementacja inicjatyw związanych z Single European Sky (SES), służących zwiększeniu przepustowości przestrzeni powietrznej;
6) miejskie:
a) przekształcenie sieci transportowej miasta w sprawny i funkcjonalny element infrastruktury regionu i systemu transportowego kraju, zapewniający dogodne powiązania z innymi regionami i z europejskim systemem transportowym,
b) zorganizowanie sprawnego, zgodnego z oczekiwaniami mieszkańców przemieszczania osób wewnątrz miasta i ułatwienie przemieszczania do obszarów zewnętrznych,
c) zorganizowanie sprawnego przemieszczania samochodów ciężarowych, w jak najmniejszym stopniu zakłócającego ruch w mieście;
d) zapewnienie równowagi pomiędzy zdolnością transportu do służenia rozwojowi ekonomicznemu, a poszanowaniem środowiska naturalnego i poprawą życia w przyszłości;
7) logistyczne – współmodalność transportu – tworzenie sprzyjających warunków do rozwoju spójnej sieci terminali logistycznych i platform multimodalnych.
Niezależnie od celów ukierunkowanych na poszczególne branże przewidziane są cele horyzontalne:
1. Tworzenie warunków do rozprzestrzeniania procesów rozwojowych i tworzenia sieci
2. Zarządzanie zintegrowanym systemem transportowym (integracja podsystemów, intermodalność i interoperacyjność)
3. Rozwiązania inteligentne i innowacje
4. Rozwiązania proekologiczne
5. Bezpieczeństwo i niezawodność
6. Racjonalne finansowanie