Do Sejmu wniesiono rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego.

Zasadniczym celem projektu ustawy o zmianie ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego jest konieczność i potrzeba przeprowadzenia zmian w organizacji i funkcjonowaniu centrów powiadamiania ratunkowego (CPR), reorganizacji zadań związanych z przygotowywaniem i przeprowadzaniem szkoleń pracowników centrów powiadamiania ratunkowego, wprowadzenie nadzoru nad pracą centrów i pracowników CPR zarówno na poziomie lokalnym, jak i centralnym, uregulowanie zagadnień związanych z funkcjonowaniem aplikacji mobilnej Alarm 112, służącej do przekazywania zgłoszeń alarmowych w formie krótkich wiadomości tekstowych (sms).

System powiadamiania ratunkowego ma być systemem krytycznym z punktu widzenia bezpieczeństwa obywateli. Efektem jego wdrożenia ma stać się poprawa dostępności powiadamiania ratunkowego i skrócenie czasu oczekiwania na reakcję służb ratunkowych na zgłoszenie, a tym samym poprawa bezpieczeństwa obywateli i zwiększenie efektywności współdziałania służb.

Szczegółowe rozwiązania projektu:

1. zastąpiono dysponenta zespołów ratownictwa medycznego pojęciem dyspozytorni medycznej, która została uregulowana w znowelizowanych przepisach ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym;
2. na potrzeby rozdziału zasad współpracy przy obsłudze zgłoszeń alarmowych wprowadzono definicję podmiotu ratowniczego oraz innego podmiotu. Przez podmiot ratowniczy, z którym współpracuje oraz wymienia dane za pośrednictwem systemu teleinformatycznego centrum powiadamiania ratunkowego, należy rozumieć jednostkę 2 Policji, Państwowej Straży Pożarnej, dyspozytornię medyczną oraz podmiot, do zadań którego należy ochrona życia, zdrowia, bezpieczeństwa i porządku publicznego, mienia lub środowiska, którego numer telefoniczny jest obsługiwany w ramach systemu. Przez inny podmiot należy rozumieć podmiot, do którego zadań należy ochrona życia, zdrowia, bezpieczeństwa i porządku publicznego, mienia lub środowiska, którego numer telefoniczny nie jest obsługiwany w ramach systemu;
3. otwarcie przed operatorami numerów alarmowych (ONA) możliwości awansu zawodowego, przez gradację stanowisk i dodanie do struktury organizacyjnej CPR stanowisk starszego operatora numerów alarmowych, koordynatora i koordynatora-trenera;
4. wskazano wymagania dla stanowiska kierownika centrum, zastępcy kierownika centrum i psychologa. Ponadto wprowadzono wymagania dla operatora numerów alarmowych, starszego operatora numerów alarmowych, koordynatora i koordynatora-trenera;
5. utworzenie w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw administracji publicznej Krajowego Centrum Monitorowania Systemu Powiadamiania Ratunkowego (KCM SPR), którego głównym zadaniem będzie utrzymanie ciągłości działania i rozwój systemu teleinformatycznego, przygotowywanie i prowadzenie szkoleń dla pracowników systemu powiadamiania ratunkowego oraz nadzór nad przestrzeganiem procedur obsługi zgłoszeń alarmowych;
6. zawarto regulacje dotyczące obowiązku odbycia szkolenia podstawowego przez operatora numerów alarmowych przed rozpoczęciem realizacji zadań związanych z obsługą zgłoszeń alarmowych oraz przewiduje regulacje w zakresie doskonalenia zawodowego operatorów numerów alarmowych, starszych operatów numerów alarmowych, koordynatorów, koordynatorów-trenerów, zastępców kierownika i kierowników;
7. upowszechnianie wiedzy o numerach alarmowych.

Źródło: www.sejm.gov.pl