Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Opinia w sprawie zasad ponoszenia przez powiaty kosztów przechowywania pojazdów (cz.2)

Opinia w sprawie zasad ponoszenia przez powiaty kosztów przechowywania pojazdów (cz.2) fotolia.pl

Czy przedsiębiorca prowadzący parking może wystawić za holowanie i przechowywanie fakturę w oparciu o stawki określone w uchwale rady powiatu, czy też uchwała jest adresowana jedynie do właścicieli pojazdów, natomiast przedsiębiorca, w sytuacji braku umowy łączącej go z powiatem, w fakturze wystawionej Powiatowi powinien wskazać jedynie poniesione przez siebie koszty holowania i przechowywania pojazdów?

Odpowiedź: Nie ma podstaw do przyjęcia by koszty i wynagrodzenie dla dozorcy, o których mowa w art. 102 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji pozostawały w związku z wysokością opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów. Należy w tym miejscu wyraźnie zaznaczyć, że wytyczne jakimi rada powiatu powinna się kierować przy ustalaniu opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów na parkingach strzeżonych zostały wprowadzone do ustawy Prawo o ruchu drogowym dopiero 21 sierpnia 2011 r. art. 102 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie może stanowić podstawy do nadmiernego i nieuzasadnionego wzbogacenia się dozorcy. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2006 r. I OSK 326/2006 LexPolonica nr 407677 podkreślono, że „opłata za usunięcie pojazdu nie jest daniną publiczną. Jest związana z zastosowaniem środka represyjnego - usunięcia pojazdu za naruszenie przepisów prawa o ruchu drogowym.”

W wyroku WSA w Gliwicach z dnia II SA/Gl 947/09, w sprawie dotyczącej przyznania wynagrodzenia wskazano, że „opłaty za parkowanie ustalone przez radę powiatu na podstawie art. 130a ust. 6 prawa o ruchu drogowym nie odnoszą się do Skarbu Państwa (przyp. Autora obecnie starosty) lecz do właścicieli pojazdów usuwanych z dróg publicznych i umieszczanych na parkingach w trybie przewidzianym przepisami art. 130a ustawy” (podobnie w wyrokach NSA z dnia 8 września 2006 r. sygn. akt I OSK 1184/05, z dnia 15 maja 2007 r. sygn. akt I OSK 1768/06, z dnia 20 lutego 2007 r. sygn. akt I OSK 1795/06).

Reasumując przedłożenie przez podmiot faktury za przechowanie pojazdu, gdzie wynagrodzenie zostało wyliczone w oparciu o wysokość opłat wynikających z uchwały rady powiatu nie rodzi po stronie organu uznania takiej faktury do pełnej wysokości. Organ prowadzący postępowanie powinien po pierwsze wezwać podmiot do sprecyzowania roszczenia (czy dozorca żąda przyznania kosztów, wynagrodzenia czy jednego i drugiego świadczenia) oraz wskazanie przesłanek do zapłaty kosztów i wynagrodzenia w żądanej wysokości. Celem ustalenia kosztów i wynagrodzenia organ powinien przeprowadzić własne postępowanie. W tym celu organ może posłużyć się taryfikatorem opłat stosowanym przez ten podmiot w stosunku do podmiotów prywatnych lub średnią ocen za podobne usługi stosowane przez inne podmioty na lokalnym rynku. W przypadku podmiotów, z którymi zawarto umowy decydujące powinny być ustalenia wynikające z tej umowy.

Wt., 24 St. 2012 0 Komentarzy Dodane przez: Bernadeta Skóbel