Stosownie do art. 99 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami, to działający z urzędu starosta wydaje decyzję administracyjną o skierowaniu kierowcy na badania lekarskiego, czyniąc to na podstawie informacji i ustaleń stanu faktycznego uzyskanych w ramach wykonywania zadań własnych. Nie oznacza to jednak, że uzyskane tą drogą informacje stanowią niejako automatyczną i samoistną podstawę dla starosty do wydania decyzji o skierowaniu kierowcy na badania lekarskie. Tak wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 3 września 2020 r. sygn. III SA/Gd 271/20.

W sprawie starosta wydał decyzję o skierowaniu kierowcy na badania opierając się na wniosku prokuratora, który wskazał, że w toku czynności prowadzonych wobec strony w postępowaniu o przestępstwa skarbowe strona została poddana jednorazowemu badaniu sądowo-psychiatrycznemu przeprowadzonemu przez biegłych sądowych, w którym stwierdzono, że u badanego występują cechy defektu organicznego łagodnego stopnia oraz cechy uzależnienia od alkoholu. SKO podtrzymało decyzję, ale Sąd administracyjny uchylił decyzję i umorzył postępowanie administracyjne.

Sąd wskazał, że przesłanka uzasadnionych zastrzeżeń co do stanu zdrowia musi być interpretowana zgodnie z celem ustawy, którym jest zapobieganie zagrożeniom w ruchu drogowym spowodowanym przez osoby, których stan zdrowia uniemożliwia sprawne prowadzenie pojazdów, dlatego opinia sądowo-psychiatryczna wydana na potrzeby prowadzonego przez Prokuratora postępowania karnoskarbowego i wydana w istocie na potrzeby oceny stanu zdrowia psychicznego skarżącego, jego świadomości i rozeznania w prowadzonym postępowaniu karnym, nie daje podstaw do skierowania skarżącego na badania lekarskie.

Źródło: CBOSA