Zarówno w prawie wewnętrznym, jak i w prawie unijnym, cofnięcie prawa jazdy w jednym państwie członkowskim stanowi obligatoryjną przesłankę odmowy wydania prawa jazdy w innym państwie członkowskim – brzmi teza wyroku NSA z dnia 29 maja 2020 r., sygn. akt: I OSK 301/19.

Art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami stanowi, że: "Prawo jazdy nie może być wydane osobie, która uzyskała za granicą prawo jazdy, a to prawo jazdy zostało zatrzymane lub uprawnienie do kierowania pojazdami zostało cofnięte - w okresie obowiązywania zatrzymania prawa jazdy lub cofnięcia uprawnienia." Z kolei art. 11 ust. 4 Dyrektywy 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw jazdy stanowi, że: Państwo członkowskie odmawia wydania prawa jazdy osobie, której prawo jazdy podlega ograniczeniu, zawieszeniu lub cofnięciu w innym państwie członkowskim.

Państwo członkowskie odmawia uznania ważności jakiegokolwiek prawa jazdy wydanego przez inne państwo członkowskie osobie, której prawo jazdy podlega ograniczeniu, zawieszeniu lub cofnięciu na terytorium wydającego państwa członkowskiego. Państwo członkowskie może także odmówić wydania prawa jazdy osobie ubiegającej się o prawo jazdy, której prawo jazdy zostało w innym państwie członkowskim unieważnione."

Niewątpliwie Dyrektywa w art. 11 ust. 4 przewiduje jako obligatoryjną przesłankę odmowy wydania prawa jazdy osobie, której prawo jazdy podlega ograniczeniu, zawieszeniu lub cofnięciu w innym państwie członkowskim. Tak samo art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami przewiduje jako obligatoryjną przesłankę odmowy wydania prawa jazdy osobie, która uzyskała za granicą prawo jazdy, a to prawo jazdy zostało zatrzymane lub uprawnienie do kierowania pojazdami zostało cofnięte - w okresie obowiązywania zatrzymania prawa jazdy lub cofnięcia uprawnienia.