Pisemne informacje organu administracji publicznej władz niemieckich, przedmiotowo właściwych z zakresu ruchu drogowego stanowią dokument poświadczający stan sprawy, oparty na ewidencji urzędowej tego organu. Wpisu do tej ewidencji dokonuje się m.in. na podstawie decyzji i orzeczeń sądowych mających wpływ na prawo do korzystania przez konkretnego kierowcę z uprawnień do prowadzenia pojazdów.

Dokument taki stanowi dowód tego, co zostało w nim stwierdzone. Dowód ten tak, jak dokument urzędowy w rozumieniu art. 76 k.p.a. sporządzony przez upoważniony organ, korzysta z domniemania zgodności z prawdą tego, co zostało w nim stwierdzone. Obalenie domniemania prawdziwości danych opartych na takim dokumencie jest możliwe, jednakże nie będzie wystarczające negowanie treści tego dokumentu urzędowego bez wskazania konkretnych dających się zweryfikować dowodów na stawianą przez stronę tezę. Polski organ prowadzący postępowanie w sprawie o wydanie prawa jazdy, jest związany ustaleniami organu niemieckiego ds. ruchu drogowego, nie powinien więc podejmować tego rodzaju działań, które miałyby służyć ustalaniu wiarygodności/prawdziwości wpisów dokonanych w ewidencji urzędowej innego organu oraz ocenianiu ich konsekwencji na gruncie uprawnień do prowadzenia pojazdów na terytorium Niemiec.

Dopóki określone wpisy figurują w ewidencji urzędowej są one wiążące dla stron i organów. Kwestionowanie znaczenia tych wpisów w rejestrze Federalnego Urzędu Ruchu Drogowego w Niemczech nie może żadną miarą prowadzić do sytuacji, w której polski organ właściwy z zakresu wydania praw jazdy, a w konsekwencji skargi sąd administracyjny, będzie wypowiadać się w kwestiach właściwych dla władz niemieckich.

Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 10 maja 2019 r., sygn. akt: II SA/Sz 213/19