Kwestia nakładania kar za niedotrzymanie terminu rejestracji pojazdu sprowadzonego z innego kraju Unii Europejskiej rodzi wiele pytań. Aby pozbyć się wątpliwości, Zastępca Dyrektora Biura Związku Powiatów Polskich – Grzegorz Kubalski, wydał opinię w powyżej sprawie.

• W przypadku sprowadzania pojazdu z innego kraju Unii Europejskiej, istnieje konieczność zarejestrowania go w terminie 30 dni. Czy za niedopełnienie tego terminu karę ponosi tylko właściciel pojazdu czy również każdy następny właściciel? 

Mimo, iż sprzeczne stanowisko w tej sprawie zajmowało Ministerstwo Infrastruktury, to sytuację tę jasno opisują przepisy, a dokładniej art. 140mb pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o ruchu drogowym oraz art. 71 ust. 7. Z przepisów tych wynika bowiem, że karze podlega osoba, która jest właścicielem pojazdu w 30. dniu od dnia jego sprowadzenia, który to pojazd dalej nie jest zarejestrowany w kraju. Kolejni nabywcy nie podlegają karze z art. 140mb pkt 1  Prawa o ruchu drogowym. – W demokratycznym państwie prawa nie można być bowiem zobowiązanym do podjęcia określonych działań w przeszłości i następnie być ukaranym za niedopełnienie tego obowiązku – a tak właśnie byłoby gdyby kara miała dotknąć osobę, która nabyła niezarejestrowany w kraju pojazd sprowadzony z innego kraju UE po 30 dniu od dnia sprowadzenia – pisze w swojej opinii Grzegorz Kubalski. 

• W przypadku sprowadzenia pojazdu z innego kraju UE przez współwłaścicieli i niedopełnienia rejestracji w terminie 30 dni – który ze współwłaścicieli podlega karze?

Analiza przepisów prawa nie pozostawia w tym zakresie wątpliwości – w takim przypadku karze podlega każdy ze współwłaścicieli. Sankcja zawarta w art. 140mb pkt 1 to bowiem administracyjna kara pieniężna, która nakładana jest na określoną osobę w związku z naruszeniem przez nią prawa. Sam obowiązek dokonania rejestracji pojazdu sprowadzonego z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej ciąży na każdym ze współwłaścicieli z osobna.

• Czy przy wymierzaniu kary na podstawie art. 140mb pkt 2 niezależnie karany jest brak zgłoszenia zbycia i zgłoszenia nabycia pojazdu, czy też dokonanie zgłoszenia przez jedną ze stron transakcji (nabywcę/zbywcę) automatycznie zwalnia z odpowiedzialności drugą ze stron? 

Zarówno art. 78 ust. 2 pkt 1, jak i stojący na straży jego przestrzegania art. 140mb pkt 2, regulują dwie różne sytuacje – osoby zbywającej pojazd, zawiadamiającej o jego zbyciu oraz osoby nabywającej pojazd, zawiadamiającej o jego nabyciu. Każda z tych osób jest zobowiązana do wypełnienia własnego obowiązku, a tym samym niezależnie od innych odpowiada za ich ewentualne niewypełnienie. Dlatego niezależnie karany jest brak zgłoszenia zbycia i zgłoszenia nabycia pojazdu. 

• Do jakiego momentu należy liczyć przekroczenie terminów - do dnia pozyskania wiedzy o popełnionym naruszeniu czy do momentu wydania decyzji?

Zawsze uwzględniany jest stan na dzień wydawania decyzji. Istotą postępowania administracyjnego jest władcze rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach obywatela – mające co do zasady postać decyzji administracyjnej. Poprzedzające moment wydania postępowanie dowodowe ma zapewnić realizację zasady prawdy obiektywnej (art. 7 Kodeksu Postępowania Administracyjnego) nakładającej na organy administracji publicznej obowiązek podejmowania wszelkich czynności niezbędnych do dokładanego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy. Ustalony stan faktyczny musi być aktualny na dzień wydawania decyzji administracyjnej, gdyż właśnie wg stanu na ten dzień następuje władcze rozstrzygnięcie organu administracji publicznej. Jednoznacznie podkreśla to orzecznictwo sądowe – tytułem przykładu można przywołać tezę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Kr 541/09 „Organy administracyjne orzekają według stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dacie wydawania przez nie decyzji.”