Postanowienie sądu cywilnego w przedmiocie orzeczenia przepadku pojazdu nie ustala w sposób wiążący dla sądów i organów administracji publicznej prawa własności pojazdu na potrzeby wydania decyzji w oparciu o art. 130a ust. 10h prawo o ruchu drogowym, albowiem rozstrzygnięcie o tym, komu przysługuje prawo własności pojazdu w dacie jego odstawienia na parking, nie jest przedmiotem rozstrzygania tego sądu.

Postanowienie o orzeczeniu przepadku dotyczy faktu przejścia własności na rzecz powiatu. Celem takiego orzeczenia nie jest natomiast wiążące ustalenie pozostałych kwestii właścicielskich, tym bardziej, że zgodnie z art. 130a ust. 10d prawa o ruchu drogowym możliwe jest orzeczenie przepadku także pojazdu, w stosunku do którego nie ustalono właściciela ani osoby uprawnionej. Takie rozwiązanie jest możliwe dlatego, że nabycie prawa własności przez powiat, które następuje na podstawie konstytutywnego orzeczenia sądu o przepadku jest nabyciem pierwotnym, a nie pochodnym.

Wyrok NSA z dnia 26 maja 2020 r., sygn. akt: I OSK 1751/19