Art. 36a Prawa budowlanego może mieć zastosowanie do zmiany decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej, ale odpowiednio w odniesieniu do rozwiązań zawartych w zatwierdzonym projekcie budowlanym. Tak wynika z Wyroku WSA w Gdańsku z 20 maja 2020 r. sygn. II SA/Gd 593/19
Sąd wskazał, że art. 36a Prawa budowlanego nie może stanowić podstawy do zmiany decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej w zakresie, w jakim rozstrzyga o zatwierdzeniu podziału nieruchomości objętych inwestycją, które z mocy prawa stały się własnością Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, wydawana na podstawie przepisów specustawy drogowej, łączy w sobie rozstrzygnięcia administracyjne z zakresu ustalenia lokalizacji inwestycji, zatwierdzenia podziału nieruchomości, przymusowego odebrania własności nieruchomości, zatwierdzenia projektu budowlanego oraz innych kwestii prawa budowlanego niezbędnych do pełnienia przez tę decyzję funkcji decyzji o pozwoleniu na budowę. W konsekwencji zastosowanie trybu z art. 36a Prawa budowlanego może dotyczyć tylko tych elementów decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji drogowej, które rozstrzygają o kwestiach budowlanych.
Sąd zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 11f ust. 8 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (specustawa drogowa) do zmiany decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stosuje się odpowiednio przepis art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem, że zgodę wyraża wyłącznie strona, która złożyła wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Stosownie natomiast do treści art. 155 k.p.a. decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony.
Odnosząc się do okoliczności sprawy Sąd wskazał, że treść obu zaskarżonych decyzji potwierdza, że organy skoncentrowały się wyłącznie na weryfikacji zawnioskowanej zmiany w trybie art. 36a Prawa budowlanego. Poza zakresem rozpoznania pozostawiono natomiast weryfikację przesłanek dopuszczalności zmiany zezwolenia w zakresie zatwierdzenia nowego podziału nieruchomości oraz zmiany linii rozgraniczających teren. Organy dokonały zatwierdzenia nowego podziału nieruchomości oraz rozstrzygnięcia o nowych liniach rozgraniczających pas drogowy w oderwaniu od przepisu art. 155 k.p.a., którego hipoteza wyznacza zakres rozpoznania sprawy w postępowaniu o zmianę decyzji tworzącej prawo. Z art. 155 k.p.a. wynika, że przesłankami zmiany decyzji ostatecznej jest m.in. zgodność decyzji z interesem społecznym i słusznym interesem strony. To wywołuje taki skutek, że organ administracji publicznej nie może w rozpoznaniu sprawy na podstawie art. 155 k.p.a. nie ustosunkować się do celowości wzruszenia decyzji.
Źródło: CBOSA
