Na tytułowe pytanie – w odniesieniu do zaświadczenia potwierdzającego dane zawarte w utraconej karcie pojazdu – pozytywnie odpowiedział Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim. Dlaczego?
W ocenie Sądu nie można było uznać za trafne stanowiska organów administracji w tym zakresie wywodzonego z treści § 16 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów oraz wymagań dla tablic rejestracyjnych, według których niezbędne było w tym zakresie złożenie wniosku przez wszystkich współwłaścicieli, ewentualnie przez jednego z nich legitymującego się pełnomocnictwem udzielonym mu przez pozostałych. Zgodnie z tym przepisem – jak przypomniał WSA – jeżeli pojazd jest przedmiotem współwłasności, wniosek, o którym mowa w § 10, § 13 ust. 1-6, § 14 oraz § 15 ust. 1-8, może złożyć oraz może dokonać zwrotu, o którym mowa w § 15 ust. 10, każdy ze współwłaścicieli, przedkładając pełnomocnictwo albo oświadczenie, że działa za zgodą większości współwłaścicieli (ust. 1); w przypadku zawiadomienia o zbyciu pojazdu będącego przedmiotem współwłasności, zawiadomienie może złożyć każdy ze współwłaścicieli, przedkładając pełnomocnictwo albo oświadczenie, że działa za zgodą większości współwłaścicieli (ust. 2). Sąd wskazał jednak, że z powyższych uregulowań nie można wywodzić a contrario, iż w przypadku pozostałych wniosków, niewymienionych w tym przepisie, konieczne jest ich złożenie przez wszystkich współwłaścicieli osobiście lub przez pełnomocnika. Przywołany przepis stanowi w ocenie Sądu jedynie uproszczenie w składaniu niektórych wniosków (zawiadomienia), o niewielkiej doniosłości. Ponadto jak podkreślił Sąd wnioskowanie a contrario uznawane jest w logice jako rozumowanie w wysoce zawodne i stosuje się je, gdy z przepisu można w sposób jednoznaczny można wyprowadzić funktor odpowiadający takim zwrotom jak „tylko”, „wyłącznie”, „jedynie”.
Sąd podzielił także stanowisko zawarte w orzecznictwie, wypracowanym na tle stosowania art. 73 ust. 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, iż wniosek o rejestrację pojazdu w przypadku istnienia kilku współwłaścicieli może być złożony przez jednego z nich. Zawarta w orzecznictwie argumentacja wskazująca, iż organ administracji nie jest uprawniony do badania umocowania do zarządzenia rzeczą wspólną i w przypadku złożenia wniosku o rejestrację przez jednego ze współwłaścicieli jest obowiązany powiadomić o postępowaniu wszystkie strony, a zatem pozostałych współwłaścicieli, pozostaje aktualna również w postępowaniu o wydanie spornego zaświadczenia, poprzedzającego zasadnicze postępowania rejestracyjne.
Równocześnie Sąd wskazał, że organ przed wydaniem żądanego zaświadczenia powinien w ramach swoich kompetencji zbadać, czy zaszły przesłanki do jego wydania zawarte w § 11 ust. 1 rozporządzenia w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów, a mianowicie zażądać złożenia wymaganego przez powyższy przepis oświadczenia od wszystkich współwłaścicieli – po ustaleniu ich tytułu prawnego, na podstawie dokumentów, którymi organ dysponuje lub które zostaną mu przedłożone przez tych współwłaścicieli. Według WSA nie sposób przerzucać tego obowiązku na Skarżącego – tym bardziej, iż w omawianej sprawie swój tytuł prawny wywodził on od osoby, która nabyła pojazd na licytacji komorniczej. Jak trafnie bowiem – zdaniem WSA – podnosi się w orzecznictwie takiego nabywcę nie można traktować zbyt rygorystycznie i nakładać na niego obowiązków jeśli nie niemożliwych, to niewątpliwie trudnych do wykonania, stanowiących barierę do ujawnienia niewątpliwego i legalnego właściciela.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 22 kwietnia 2020 r., II SA/Go 711/19
Źródło: CBOSA
