Zgodnie z art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o kierujących pojazdami starosta wydaje decyzję administracyjny o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku stwierdzenia na podstawie orzeczenia psychologicznego, istnienia przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem.
Kto podlega badaniom psychologicznym przeprowadzanym w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, określa art. 82, m.in. zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 5 jest to osoba posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem, jeżeli w wyniku badania lekarskiego tej osoby została stwierdzona możliwość istnienia poważnych przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem.
W sprawie rozpatrywanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (wyrok z 12 grudnia 2019 r., II SA/Go 693/19) starosta uznał, iż zaistniała przesłanka wskazana w art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. b do cofnięcia stronie uprawnień do kierowania pojazdami, wobec stwierdzenia na podstawie orzeczenia psychologicznego istnienia przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami. Natomiast w odwołaniu od tej decyzji wskazano że sprawa ma charakter majątkowy i nie ma żądnego związku z ruchem drogowym. Odwołujący się podkreślił ponadto, iż nie spowodował żadnego wypadku oraz nie ma żadnych punktów karnych, a decyzja powinna być poparta orzeczeniem lekarskim. Samorządowe Kolegium odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Rozpatrując skargę na decyzję SKO Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że formułowanie "starosta wydaje decyzję" użyte w art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. b wskazuje na bezwzględnie obowiązujący charakter przepisu, co powoduje, że wydanie decyzji cofającej uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi nie zostało pozostawione swobodnemu uznaniu organu i jego ocenie, co do zasadności wydania takiej decyzji. W przypadku stwierdzenia przez uprawnionego psychologa w orzeczeniu psychologicznym istnienia przeciwwskazań psychologicznych do kierowania przez stronę pojazdami silnikowymi, starosta ma obowiązek wydania decyzji cofającej kierowcy uprawnienia do kierowania pojazdami.
Organy prowadzące postępowania o cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami są związane ostatecznymi w rozumieniu art. 84 ust. 4 orzeczeniami psychologicznymi i nie mają jakichkolwiek podstaw formalnoprawnych do kwestionowania okoliczności objętych treścią tych orzeczeń. Weryfikacja następuje bowiem w odpowiednim trybie, przewidzianym w art. 84 ust. 2 (wniosek o przeprowadzenie ponownego badania psychologicznego) który to tryb skarżący w omawianej sprawie wyczerpał. Ponieważ prowadzone przez Sąd postępowanie ma jedynie charakter następczy, nie jest możliwe kwestionowanie w nim orzeczenia psychologicznego.
Dodatkowo Sąd podkreślił, że orzeczenie psychologiczne stanowi dokument urzędowy w rozumieniu art. 76 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, więc dowód tego, co zostało w nim urzędowo stwierdzone i korzysta z domniemania prawdziwości oraz domniemania zgodności z prawdą tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone. Konkludując WSA wskazał, że w związku z tym, że wobec skarżącego zostało wydane ostateczne orzeczenie stwierdzające istnienie u niego przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami, to starosta zobligowany był cofnąć skarżącemu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kat. B.
Źródło: CBOSA