Ustawy takiej jak specustawa drogowa, przewidującej możliwość ograniczenia a nawet odebrania prawa własności nieruchomości, i to w szczególnym, uproszczonym trybie, nie można interpretować rozszerzająco.W konsekwencji decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej można wydać dla takiego rodzaju inwestycji, która mieści się w ustawowym pojęciu drogi zdefiniowanym w ustawie o drogach publicznych, a więc dla realizacji inwestycji drogowej jako budowli, a nie wszystkiego, co ma znajdować się w pasie drogowym. Wyrok WSA w Olsztynie z 14 lutego 2019 r. sygn  II SA/Ol 756/18.

Odnosząc się do okoliczności rozpatrywanej sprawy Sąd wskazał, że inwestycja drogowa dotyczyła drogi klasy "D", tj. drogi dojazdowej. Inwestor określił wprawdzie we wniosku, że inwestycja dotyczy przebudowy ulicy dojazdowej wraz z odwodnieniem oraz przebudową istniejącej infrastruktury, ale z przedłożonego projektu budowlanego wynikało, że planowana inwestycja obejmuje także budowę parkingu dla samochodów, co pozostaje w sprzeczności z zakazem rozszerzającej wykładni zakresu przedmiotowego ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

Sąd orzekający w sprawie odwołał się do wcześniejszego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011r. (sygn. akt II OSK 2216/11, dostępnym w Internecie), w którym wskazano, że o ile z parkingu korzystać co do zasady mogą uczestnicy ruchu drogowego, to zakwalifikowanie takiego parkingu do wyposażenia drogi znajdowałoby uzasadnienie jedynie wówczas, gdyby funkcja parkingu ograniczała się wyłącznie do zapewnienia potrzeb uczestników ruchu, nie zaś łączyła się z innymi funkcjami tego parkingu – np. związanymi z obsługą obiektów znajdujących się w jego sąsiedztwie. 

Orzeczenie jest nieprawomocne. 

Źródło: CBOSA