Publiczny transport zbiorowy – kolejny „nowy” projekt

Publiczny transport zbiorowy – kolejny „nowy” projekt fotolia.pl

Ministerstwo Infrastruktury skierowało do konsultacji kolejną wersję projektu nowelizacji ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Chyba wszyscy w tym momencie chóralnie wypowiadamy: znowu? Obecna wersja nie zawiera zasadniczych, kierunkowych zmian w stosunku do listopadowego projektu, o którym pisaliśmy tutaj.

Do aktualnego projektu przez Biuro ZPP zbierane są uwagi – formularz zgłaszania uwag. Termin na zgłaszanie uwag upływa 12 marca 2019 roku.

Wojewódzki plan transportowy a lokalne potrzeby

W projekcie utrzymano myślenie o planie transportowym jako dokumencie opracowywanym i uchwalanym przez organy samorządu województwa – na podstawie potrzeb określonych przez m.in. gminy i powiaty (uchwały organów stanowiących), ale bez zobowiązania do trzymania się tych potrzeb. Z drugiej strony podjęcie uchwały ws. potrzeb ma zobowiązywać właściwy organ danej jednostki samorządu do organizacji i finansowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej wskazanych w uchwale. Tym samym to marszałek województwa i sejmik województwa będą określać zakres obowiązków ciążących na organizatorach poprzez ustalenie kształtu sieci komunikacyjnej czy określenie tego, na których z linii będą świadczone przewozy o charakterze użyteczności publicznej itd. Równocześnie jednak samorządy lokalne będą związane swymi uchwałami ws. potrzeb.

Ponadto określając potrzeby, samorządy gminne i powiatowe będą musiały przedstawić informacje na temat skuteczności aktualnego modelu organizacji funkcjonowania transportu na danym obszarze z uwzględnieniem wykazu obecnie funkcjonujących linii komunikacyjnych oraz stopnia zaspokojenia potrzeb lokalnej społeczności. Będą musiały również przedstawić: informację nt. szacunkowych kosztów organizacji przewozów o charakterze użyteczności publicznej oraz dane dot. potencjalnych przystanków komunikacyjnych i dworców (przeznaczonych do obsługi komercyjnych linii międzywojewódzkich), a także wskazania dotyczące linii, na których przewidywane jest wykorzystanie pojazdów elektrycznych lub napędzanych gazem ziemnym.

Według planowanej nowelizacji, informację o opracowanym projekcie potrzeb komunikacyjnych będzie należało ogłosić w miejscowej prasie, w BIP oraz w sposób zwyczajowo przyjęty celem umożliwienia zgłaszania opinii. Termin na zgłaszanie opinii będzie wynosił nie mniej niż 14 dni od dnia ogłoszenia. Równocześnie pierwsze określenie potrzeb komunikacyjnych ma nastąpić do 30 czerwca 2019 roku.

Charakter użyteczności publicznej ma mieć co najmniej 70% liczby wszystkich kursów realizowanych w ramach linii komunikacyjnych na obszarze właściwości danego organizatora. Warto pamiętać o tym, że to samorząd województwa w założeniu ma decydować o tym poziomie. Pozostała część kursów ma być realizowana na podstawie zezwoleń – od 2022 roku nie tylko operatorzy, ale i przewoźnicy mają uzyskać prawo do otrzymania dofinansowania utraconych przychodów z tytułu stosowania ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów.

Zapomnijmy o obszarach

Poprzednia wersja projektu nowelizacji zakładała możliwość zawarcia umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na określonym obszarze – obecny projekt takiego rozwiązania nie zawiera. Tym samym umowa będzie mogła dotyczyć jednej linii komunikacyjnej, wielu linii komunikacyjnych albo sieci komunikacyjnej.

Czego nie ma, a co być powinno?

Przede wszystkim projekt nie wskazuje nowych źródeł finansowania. Tym samym zorganizowanie wykonywania kursów o charakterze użyteczności publicznej – a co za tym idzie, pokrycie kosztów – na dzień dzisiejszy musiałoby odbywać się w oparciu o dotychczasowe źródła dochodów jednostek samorządu terytorialnego…

Przedstawiony projekt nie odwołuje się ani słowem do nowoczesnych środków transportu, takich jak np. telebusy. Próżno też szukać przepisów dotyczących tzw. prawa wyłącznego.

Z aktualną wersją projektu można zapoznać się tutaj.

Śr., 6 Mrz. 2019 0 Komentarzy Dodane przez: Bartłomiej Zydel