Przewóz regularny specjalny a klasyczny przewóz regularny – nad relacją tych dwóch sformułowań z ustawy o transporcie drogowym zastanawiał się niedawno Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.

Wyrok zapadł na kanwie sprawy, w której autobus zatrzymał się na dwóch przystankach, które nie były wskazane w zezwoleniu. Na tej podstawie organ I instancji nałożył karę pieniężną, a organ II instancji to rozstrzygnięcie utrzymał.

WSA nie zgodził się z decyzjami organów. Sąd podzielił pogląd wyrażony w orzecznictwie sądów administracyjnych mówiący o tym, że przewóz regularny specjalny nie jest przewozem o charakterze publicznym i tym różni się zasadniczo od przewozu regularnego, o którym mowa w art. 4 pkt 7 ustawy o transporcie drogowym. Stąd też w opinii WSA nie ma podstaw do tego, aby do przewozu regularnego specjalnego odnosić wszystkie wymagania, które wiążą się z wykonywaniem klasycznego przewozu regularnego.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd, podstawowymi dwiema cechami charakteryzującymi przewóz regularny specjalny jest regularność tego przewozu oraz przewożenie określonej kategorii osób (pasażerów), z wyłączeniem innych osób. Ponadto z przewozu regularnego specjalnego nie może skorzystać każdy chętny pasażer, co oznacza tym samym, że przewóz taki nie musi odbywać się na trasie z klasycznym oznaczeniem przystanków, jak również na takich przystankach nie musi być zamieszczony rozkład jazdy kursującego środka transportu – wystarczy, że przewóz ten będzie odbywał się zgodnie z harmonogramem znanym pasażerom. Natomiast przy ustalaniu, czy zachodzi regularność przewozów – zgodnie z wyrokiem –  należy mieć na względzie pewną cykliczność, powtarzalność kursów, z i do określonych miejsc, wprowadzone stałe zasady przewozu w zakresie jego częstotliwości, podane do wiadomości pasażerów.

W związku z powyższym zdaniem Sądu wymóg regularności wykonywania przewozu regularnego specjalnego nie wyklucza możliwości zmiany czasu i trasy przewozu z uwagi na potrzeby pracowników związane z funkcjonowaniem ich zakładu pracy. Niewątpliwie niekiedy konieczności dostosowania godzin odjazdów i przyjazdów, a także trasy do czasu pracy w danym dniu może wynika z okoliczności związanych z specyfiką usytuowania przedsiębiorstwa, którego pracownicy są dowożeni.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 stycznia 2019 r., III SA/Wr 473/18

Źródło: CBOSA