Jeżeli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do stanu zdrowia, to starosta wydaje decyzję administracyjną o skierowaniu kierowcy na badanie lekarskie. Takim „uzasadnionym zastrzeżeniem” nie będą przywołane przez biegłych przeszłe stany, takie jak: głód alkoholowy, utrata kontroli nad piciem, picie ciągami, picie alkoholu mimo negatywnych konsekwencji – będące zdarzeniami z przeszłości. Na takim stanowisku stanęło Samorządowe Kolegium Odwoławcze oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.
Starosta decyzją skierował kierowcę na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy. Organ wskazał, że w uzyskanej opinii sądowo-psychiatrycznej lekarze specjaliści potwierdzili rozpoznanie u kierowcy zespołu zależności alkoholowej, wobec czego zachodzi przypadek nasuwający zastrzeżenia co do stanu zdrowia strony.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania kierowcy, uchyliło zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie pierwszej instancji. Organ odwoławczy stwierdził, że opinia sądowo-psychiatryczna (przedłożona przez Prokuraturę Rejonową) nie pozwala na wyciągnięcie wniosku, iż w stosunku do kierowcy zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego stanu zdrowia. Według SKO z opinii tej nie wynikało, aby występowała wątpliwość co do możliwości bezpiecznego prowadzenia pojazdów.
Decyzję SKO zaskarżył do WSA Prokurator Rejonowy. Wskazał, że był inicjatorem wniosku o skierowanie na badania lekarskie, którego podstawę stanowiły ustalenia dokonane w toku postępowania karnego prowadzonego przeciwko kierowcy, a w szczególności te wynikające z jednorazowego badania psychiatrycznego, któremu został on poddany. Biegli lekarze psychiatrzy rozpoznali zespół zależności alkoholowej, które uzasadnili głodem alkoholowym, zespołem abstynencyjnym, utratą kontroli nad piciem, piciem ciągami, zmianami tolerancji, piciem alkoholu mimo negatywnych konsekwencji osobistych i zdrowotnych oraz świadomości oczywistej szkodliwości. Okoliczność ta według Prokuratora stanowiła uzasadnione zastrzeżenie co do stanu zdrowia strony w rozumieniu art. 99 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o kierujących pojazdami, a tym samym była wystarczającą podstawą do wydania decyzji o skierowaniu na badania lekarskie. W opinii Prokuratora ustawodawca nie wymaga istnienia pewności co do występowania przeciwwskazań, a jedynie ich prawdopodobieństwa, tj. oparcia na usprawiedliwionych podstawach.
WSA stanął po stronie kierowcy. Wskazał, że w orzecznictwie przyjmuje się, iż przy interpretacji powyższej przesłanki należy mieć na względzie cel ustawy o kierujących pojazdami, czyli zapobieganie zagrożeniom w ruchu drogowym – stąd też zastrzeżenia co do stanu zdrowia kierowcy powinny dotyczyć tego rodzaju aspektów zdrowia, które mogłyby mieć wpływ na zdolność do bezpiecznego prowadzenia pojazdów a sformułowanie, że mają być uzasadnione oznacza, iż są one oparte na słusznych i usprawiedliwionych podstawach. W ocenie Sądu, wbrew stanowisku Prokuratora, organ odwoławczy wydając zaskarżoną decyzję nie naruszył przepisów prawa; co więcej, zasadnie stanął na stanowisku, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dawał podstaw do przyjęcia, iż w czasie wydawania decyzji istniały „uzasadnione zastrzeżenia”.
Wojewódzki Sąd podkreślił, że wskazywane przez Prokuratora w skardze okoliczności przywołane przez biegłych – głód alkoholowy, utrata kontroli nad piciem, picie ciągami, picie alkoholu mimo negatywnych konsekwencji – zostały wskazane w opinii jako zdarzenia z przeszłości. Tym samym zdaniem Sądu organ pierwszej instancji nie przeanalizował prawidłowo przedłożonej opinii, biorąc pod uwagę jedynie jej fragment wyrwany z kontekstu, nie wziął też pod uwagę pozostałych dowodów znajdujących się w aktach sprawy.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2018 r., II SA/Gd 599/18
Źródło: CBOSA
