Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Opłata za dozór pojazdu

Opłata za dozór pojazdu fotolia.pl

Zgodnie z treścią art. 102 § 2 u.p.e.a., organ egzekucyjny (starosta) przyzna, na żądanie dozorcy, zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenie za dozór, chyba że dozorcą jest jedną z osób wymienionych w art. 101 § 1. Przepis ten, nie określa jednak żadnych kryteriów i zasad ustalenia wysokości wynagrodzenia za dozór, co powoduje, że należy w tym zakresie stosować odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, dotyczące umowy przechowania. Stosownie do art. 836 k.c., jeżeli wysokość wynagrodzenia za przechowanie nie jest określona w umowie albo w taryfie, przechowawcy należy się wynagrodzenie w danych stosunkach przyjęte, chyba że z umowy lub z okoliczności wynika, iż zobowiązał się przechować rzecz bez wynagrodzenia.

Niewątpliwie w przypadku, gdy żądanie wynagrodzenia zgłasza jednostka wykonująca dozór pojazdów usuniętych z drogi, nie wchodzi w grę wynagrodzenie określone w umowie albo w taryfie, będącej urzędowo ustalonym wykazem stawek opłat za przechowanie (z uwagi na to, że w tym przypadku występuje stosunek administracyjnoprawny, a nie cywilny), a zatem odpowiednie zastosowanie art. 836 k.c. słusznie organ odniósł do zakresu, w którym stanowi on o należnym wynagrodzeniu przyjętym w danych stosunkach. Z kolei wysokość wynagrodzenia przyjętego w stosunkach danego rodzaju oznacza, że wynagrodzenie za dozór pojazdów w trybie administracyjnym powinno zostać ustalone na podstawie kryterium wynagrodzenia faktycznie stosowanego najczęściej przez innych przechowawców na terenie i w miejscu, właściwym dla przechowawcy i dla rzeczy danego rodzaju, co wymaga uwzględnienia zarówno zakresu obowiązków przechowawcy (dozorcy) i okoliczności towarzyszących przechowaniu, jego warunków, wielkości składowanego przedmiotu i powierzchni niezbędnej do jego składowania w sposób zapewniający jego właściwości oraz czasu przechowywania. Udowodnienie tych kwestii należy do dozorcy, jednakże w przypadku ich nie wykazania przez jednostkę wykonującą dozór, właściwych ustaleń w tej mierze dokonuje organ w trakcie prowadzonego postępowania wyjaśniającego. W takiej sytuacji wiarygodność przyjętego wynagrodzenia uzależniona jest od właściwie przeprowadzonej analizy rynku w celu ustalenia poziomu stawek funkcjonujących w rozliczeniach z przechowawcami pojazdów w okresie sprawowanego dozoru, w tym odpowiedniego wyboru parkingów do porównania oraz od samej argumentacji przedstawionej przez organ.

Na gruncie przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że wbrew twierdzeniom skargi, organ szczegółowo wyjaśnił w jaki sposób dokonał obliczenia wynagrodzenia za przechowanie pojazdu, jakie stawki przyjął za poszczególne okresy przechowania i z czego wysokość tych stawek wynika.

Nie można zgodzić się ze skarżącym, iż sam fakt niezałączenia do akt postępowania dokumentu umowy zawartej z G. I. przesądza o tym, że organ orzekł w oparciu o niepełny materiał dowodowy. Zdaniem Sądu, w realiach niniejszej sprawy na tle powyższych ustaleń faktycznych, nie sposób przyjąć, aby obliczenie wynagrodzenia za przechowanie pojazdu raziło niedozwoloną dowolnością, skoro spełnia on kryterium wynagrodzenia stosowanego przez innego przechowawcę na terenie Powiatu (...) w analizowanym okresie, przy czym zgodzić należy się z organem odwoławczym, że za takim wyborem przemawiały okoliczności towarzyszące przechowaniu, w tym zarówno porównywalny zakres obowiązków obu przechowawców wynikających z zawartych umów ze starostą jak i miejsce ich wykonywania.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 marca 2018 r. II SA/Sz 48/18

Źródło: CBOSA

Niedz., 27 Mj. 2018 0 Komentarzy Dodane przez: Marcin Maksymiuk