Zgodnie z art. 4 pkt 7 u.t.d. przewóz regularny to publiczny przewóz osób i ich bagażu w określonych odstępach czasu i określonymi trasami, na zasadach określonych w ustawie i w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe Natomiast linia komunikacyjna to połączenie komunikacyjne na określonej drodze między przystankami wskazanymi w rozkładzie jazdy, po której odbywają się regularne przewozy osób (art. 4 pkt 8 u.t.d.). W powyższej definicji linii komunikacyjnej ustawodawca użył liczby mnogiej, mówiąc o regularnych przewozach osób. Prowadzi to stwierdzenia, że ustawodawca dopuścił sytuację, w której przewoźnik będzie realizował przewozy na określonej linii komunikacyjnej na podstawie więcej niż jednego zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy Sąd za niezasadny uznał zarzut skargi, co do naruszenia art. 20a ust. 1 u.t.d. Zgodnie z treścią art. 20a ust. 1 u.t.d. warunków określonych w zezwoleniu, o którym mowa w art. 18, nie stosuje się w przypadku wystąpienia niezależnych od przedsiębiorcy okoliczności uniemożliwiających wykonywanie przewozów zgodnie z określonym w zezwoleniu przebiegiem trasy przewozów, w szczególności awarii sieci, robót drogowych, lub blokad drogowych.
W niniejszej sprawie Sąd za zasadne uznał twierdzenie organu odwoławczego, iż skarżący w żaden sposób nie uprawdopodobnił podnoszonej w toku postępowania okoliczności wystąpienia w dniu 20 marca 2017 r. blokady drogi, mającej wynikać z rzekomej kolizji drogowej na trasie przejazdu autobusu skarżącego. Ponadto z załączonych do akt sprawy zeznań kierowcy prowadzącego w dniu kontroli skontrolowany pojazd wynika, iż opóźnienia przejazdu w stosunku do ustalonego rozkładu jazdy na przedmiotowej trasie, nie są sporadyczne, a skarżący mając pełną wiedzę w tym zakresie nie podejmuje jakichkolwiek czynności. Tymczasem to na skarżącym jako podmiocie wykonującym przewóz drogowy ciąży obowiązek organizacji pracy zatrudnionych przez siebie kierowców, aby realizacja przejazdów na obsługiwanych przez skarżącego liniach odbywała się zgodnie z ustalonymi rozkładami jazdy. Natomiast jeżeli uchybienia te wynikają z sytuacji panującej na trasie przejazdu, natężenia ruchu, czy też innych przyczyn o charakterze przejściowym, czy też stałym, a skarżący posiada wiedzę, co do problemów z zachowaniem czasu przejazdu zgodnie z ustalonym rozkładem jady, strona mogła podjąć stosowne działania prawem przewidziane, w celu uzyskania decyzji o zmianie warunków udzielonych zezwoleń, co do obowiązującego na tej trasie, trasach rozkładu jazdy. Z akt sprawy nie wynika, że skarżący takie działania podejmował.
Jak wynika z treści art. 3 lit. a rozporządzenia 561/2006 zawarte w nim regulacje nie mają zastosowania do przewozu drogowego pojazdami używanymi do przewozu osób w ramach przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km Sąd nie kwestionuje, iż skarżący realizował przewóz osób na podstawie dwóch odrębnych zezwoleń obejmujących trasy Ł. - K. (decyzja Prezydenta Miast Ł. z dnia (...) nr (...)) oraz K. - T. (decyzja Marszałka Województwa (...) z dnia (...)., nr (...)), jak również faktu, że żadna z wyżej wskazanych tras nie przekraczała dystansu 50 km Niemniej jednak zdaniem Sądu rozpoznającego niniejszą skargę, analiza obowiązujących przepisów zarówno krajowych, jak i przepisów prawa wspólnotowego, znajdujących zastosowanie w niniejszej sprawie, pozwala na stwierdzenie, że pojęcia "linii komunikacyjnej " nie należy wiązać jedynie z linią określoną w danym zezwoleniu, ale również z linią faktycznie realizowaną, gdy stanowi ona sumę dwóch linii (tak jak w rozpoznawanej sprawie).
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 marca 2018 r. III SA/Łd 1215/17
Źródło: CBOSA