Przy wniosku o zarejestrowanie pojazdu właściciel obowiązany jest przedstawić oryginał dowodu własności pojazdu, a jeżeli pojazd był zarejestrowany także ostatni dowód rejestracyjny. Oba rodzaje dokumentów muszą być prawdziwe nie tylko w znaczeniu formalnej autentyczności dokumentu, lecz także zgodne ze stanem faktycznym. Dokumentem własności musi być więc dokument przenoszący w konkretnej sytuacji prawo własności, zaś dowodem rejestracyjnym - dokument sporządzony przez właściwy organ na podstawie dowodu własności w powyższym znaczeniu. Osoba nie będąca właścicielem pojazdu nie może przenieść jego własności na inną osobę. Ostatni dowód rejestracyjny musi ponadto zawierać zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy numery identyfikacyjne. Dokumenty, które nie odzwierciedlają stanu prawnego pojazdu, nie mogą stanowić podstawy do jego zarejestrowania, wobec niespełnienia warunków prawnych.

Wymogi rejestracji pojazdów zostały określone w ustawie - Prawo o ruchu drogowym w Rozdziale 2. "Warunki dopuszczenia pojazdów do ruchu", a także w rozporządzeniu w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów. Wnioskodawca do wniosku o zarejestrowanie pojazdu obowiązany jest przedstawić określone dokumenty (m.in. dowód własności pojazdu; kartę pojazdu, jeżeli była wydana; dowód rejestracyjny, jeżeli pojazd był zarejestrowany), przy czym w przypadku niespełnienia przewidzianych prawem warunków (tj. nieprzedłożenia wymaganych dokumentów lub podważenia ich wiarygodności) brak jest podstawy do zarejestrowania pojazdu.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. akt: III SA/Gd 856/17