Wnioskodawca do wniosku o zarejestrowanie pojazdu obowiązany jest przedstawić określone dokumenty (m.in. dowód własności pojazdu; kartę pojazdu, jeżeli była wydana; dowód rejestracyjny, jeżeli pojazd był zarejestrowany), przy czym w przypadku niespełnienia przewidzianych prawem warunków (tj. nieprzedłożenia wymaganych dokumentów lub podważenia ich wiarygodności) brak jest podstawy do zarejestrowania pojazdu.
Powyższe oznacza, że przy wniosku o zarejestrowanie pojazdu właściciel obowiązany jest przedstawić oryginał dowodu własności pojazdu, a jeżeli pojazd był zarejestrowany także ostatni dowód rejestracyjny. Oba rodzaje dokumentów muszą być prawdziwe nie tylko w znaczeniu formalnej autentyczności dokumentu, lecz także zgodne ze stanem faktycznym. Dokumentem własności musi być więc dokument przenoszący w konkretnej sytuacji prawo własności, zaś dowodem rejestracyjnym - dokument sporządzony przez właściwy organ na podstawie dowodu własności w powyższym znaczeniu. Osoba nie będąca właścicielem pojazdu nie może przenieść jego własności na inną osobę. Ostatni dowód rejestracyjny musi ponadto zawierać zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy numery identyfikacyjne. Dokumenty, które nie odzwierciedlają stanu prawnego pojazdu, nie mogą stanowić podstawy do jego zarejestrowania, wobec niespełnienia warunków prawnych, ujętych w art. 72 ust. 1 pkt 1 i 5 p.r.d.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że dane o numerach identyfikacyjnych zawarte w dowodzie rejestracyjnym oraz dowodzie własności pojazdu winny odnosić się do numerów fabrycznych lub numerów nadanych w sposób legalny, a zatem w sytuacji powzięcia - tak jak w rozpoznawanej sprawie - wątpliwości, co do autentyczności cech identyfikacyjnych pojazdu - tj. informacji o podrobieniu znaku identyfikacyjnego VIN. Prezydent Miast był zobowiązany do wznowienia z urzędu, na podstawie art. 149 § 1 i 2 w zw. z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., postępowania w sprawie ostatecznej decyzji rejestrującej przedmiotowy pojazd i przeprowadzenia - w ramach wznowionego postępowania - postępowania wyjaśniającego co do prawdziwości istnienia tej okoliczności, mającej niewątpliwie istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy rejestracji ww. pojazdu, a w konsekwencji o zadecydowaniu o podstawach pozostawienia w obrocie prawnym decyzji Prezydenta Miasta z dnia 26 października 2015 r. orzekającej o zarejestrowaniu pojazdu.
Obowiązek przeprowadzenia w sposób pełny i wszechstronny postępowania wyjaśniającego co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia danej sprawy ciąży każdorazowo na organie, bez względu na to czy jest to organ orzekający w I czy w II instancji, czy też rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy odbywa się w zwyczajnym czy też nadzwyczajnym trybie postępowania administracyjnego. Z art. 7 i art. 77 k.p.a. wynika, że w toku postępowania organy administracji publicznej podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy (zasada prawdy obiektywnej), jak również do wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, przy czym ocena, czy dana okoliczność została udowodniona musi być dokonywana na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2018 r. III SA/Gd 856/17
Źródło: CBOSA