Z przepisu art. 130a ust. 10h ustawy Prawo o ruchu drogowym jednoznacznie wynika, iż obowiązkiem organu jest ustalenie kto jest właścicielem pojazdu w dniu wydania dyspozycji o usunięciu pojazdu. Od ustalenia wskazanych okoliczności nie zwalnia organów postanowienie sądu rejonowego w sprawie przepadku przedmiotowego pojazdu.

Orzeczenie tego sądu wprawdzie zgodnie z art. 75 i 76 k.p.a. jest dokumentem urzędowym i w myśl art. 76 § 1 k.p.a. stanowi dowód tego co zostało w nim urzędowo stwierdzone, jednakże w zakresie tego co jest przedmiotem tego postępowania. Z art. 130a ust. 10e u.p.r.d. wynika, że w sprawach o przepadek pojazdu sąd stwierdza, czy zostały spełnione wszystkie przesłanki niezbędne do orzeczenia przepadku, w szczególności, czy usunięcie pojazdu było zasadne i czy w poszukiwaniu osoby uprawnionej do jego odbioru, dołożono należytej staranności oraz czy orzeczenie przepadku nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Sąd w sprawie przepadku pojazdu skupia się na kwestiach niezbędnych do orzeczenia o przepadku. Zakres orzekania tego sądu jest inny niż organu orzekającego o kosztach związanych z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu.

Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. akt: II SA/Go 802/17