Rzeczą organu, do którego wpływa wniosek o wypłatę wynagrodzenia za dozór i wydatki z tym związane jest ustalenie, czy pojazd został przyjęty na parking w okolicznościach wymienionych w art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym (wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 marca 2017 r., II SA/Sz 144/17).

Okoliczności sprawy

Starosta odmówił skarżącemu zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór pojazdu, albowiem według ustaleń organu pojazd ten został usunięty z lasu, a nie z drogi w warunkach określonych w art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym. Brak jest z tego powodu przesłanek do wystąpienia o przepadek pojazdu na rzecz powiatu.

Organ II instancji uchylił postanowienie Starosty i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji albowiem uznał, że aktualny jest obowiązek wystąpienia przez Starostę do sądu powszechnego z wnioskiem o orzeczenie przepadku pojazdu na rzecz powiatu, albowiem to sąd jest uprawniony do weryfikacji okoliczności usunięcia pojazdu. Brak orzeczenia sądu w przedmiocie przepadku pojazdu uniemożliwia przyznanie wynagrodzenia za jego przechowywanie.

Wyrok sądu

WSA przyznał rację staroście i wskazał, że to nie sąd powszechny rozpoznając sprawę w przedmiocie przepadku pojazdu ma obowiązek zweryfikowania okoliczności usunięcia pojazdu. Rzeczą organu, do którego wpływa wniosek o wypłatę wynagrodzenia za dozór i wydatki z tym związane jest ustalenie, czy pojazd został przyjęty na parking w okolicznościach wymienionych w art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym, tj. czy pojazd ten został usunięty z drogi w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej ustawy (droga - wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt).

Skoro wiadomym jest, że pojazd jako porzucony został usunięty z lasu, to niewątpliwie Starosta nie jest legitymowany do wystąpienia do sądu z wnioskiem o przepadek pojazdu, albowiem ograniczają go przepisy art. 130a ust. 1 i 2 w zw. z ust. 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym.