Organ (starosta lub samorządowe kolegium odwoławcze) rozpatrujący sprawę zatrzymania prawa jazdy nie może pominąć skutków prawomocnego postanowienia sądu powszechnego uchylającego nałożony mandat karny.
wyrok WSA w Krakowie z 25 lipca 2017 roku, sygn. III SA/Kr 565/17, nieprawomocny
Stan faktyczny leżący u podstawy przywołanego wyroku niekoniecznie wystawiał dobre świadectwo sprawności działania Policji. Nałożyła ona na kierowcę mandat karny w związku z przekroczeniem przez niego prędkości na obszarze zabudowanym o przeszło 50 km/h. Fakt ten ustaliła za pomocą wideorejestratora. Oczywiście automatycznie też wystąpiła do właściwego starosty o zatrzymanie prawa jazdy.
Kierowca pierwotnie przyjął mandat karny, ale skutecznie złożył do sądu powszechnego wniosek o uchylenie mandatu. Okazało się bowiem, że z zapisu znajdującego się na wyposażeniu pojazdu homologowanego odbiornika GPK jednoznacznie wynika, iż pojazd poruszał się z prędkością… 49 km/h. Policja w toku postępowania przed sądem nie przedłożyła przeciwdowodu wyjaśniając, ze zapis fotorejestratora został wykasowany. Z punktu widzenia prawa karnego sytuacja została jednoznacznie rozstrzygnięta.
Wcześniej jednak organy obu instancji orzekły – w oparciu o informację uzyskaną z Policji – o zatrzymaniu prawa jazdy. SKO wskazało zresztą, że podziela pogląd wyrażony w orzecznictwie sądowym, że jedyną i wyłączną okolicznością, która przesądza o obowiązku wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy jest informacja o zatrzymaniu prawa jazdy i popełnionym wykroczeniu.
WSA w uzasadnieniu swojego wyroku wskazał co prawda, że co prawda formalnie samoistną i wyłączną przesłanką wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy na podstawie art. 102 ust. 1 pkt 4 jest informacja o zatrzymaniu przez policjanta prawa jazdy w trybie art. 135 ust. 1 pkt 1a lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, jednakże organy administracji nie mogą abstrahować od skutków prawomocnego postanowienia sadu powszechnego. WSA przypomniał, że zgodnie z art. 101 §1 z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia to sąd powszechny weryfikuje zasadność prawomocnego ukarania mandatem. Jak stanowi art. 101§1 in fine przywołanego kodeksu uchylenie mandatu następuje na wniosek ukaranego, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego złożony nie później niż w terminie 7 dni od uprawomocnienia się mandatu lub na wniosek organu, którego funkcjonariusz nałożył grzywnę, albo z urzędu. W efekcie WSA uznał, że w dacie rozpatrywania skargi zaistniały okoliczności uzasadniające wznowienie postępowania. Postanowienie sądu powszechnego uchylające mandat karny jest bowiem podstawą do przyjęcia, że wyszły na jaw istotne okoliczności faktyczne istniejące w dniu wydania decyzji, a nieznane organowi, który wydał tę decyzję. W konsekwencji uchylił decyzje organów obu instancji.
