Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Zezwolenie na wykonywanie przewozów a współdziałanie organów

Zezwolenie na wykonywanie przewozów a współdziałanie organów fotolia.pl

Odnośnie współdziałania w procesie wydawania zezwolenia na wykonywanie krajowych przewozów regularnych i przewozów regularnych specjalnych ustawodawca w art. 18 ust. 1 pkt u.t.d. użył określenia "w uzgodnieniu", nie definiując przy tym tego pojęcia w ustawie, mimo zamieszczenia w art. 4 definicji używanych w niej pojęć.

Uzasadnia to zatem takie rozumienie tego pojęcia, w jakim występuje ono w języku potocznym.

Pojęcie to oznacza w języku potocznym a także i prawnym ujednolicenie stanowiska, zgodność poglądów zainteresowanych w sprawie podmiotów. Odmowa uzgodnienia (wyrażenia zgody) oznacza brak przyzwolenia i ma charakter wiążący dla organu wydającego decyzję 

Użycie zatem w przepisie art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. d1 u.t.d., stanowiącym podstawę materialnoprawną dla wyrażenia stanowiska przez Starostą (...) określenia "w uzgodnieniu" rodzi w świetle wcześniejszych wywodów Sądu ten skutek, że odmowa uzgodnienia wnioskowanego wykonywania przewozu wyklucza możliwość udzielenia nań zezwolenia. To zaś w świetle przepisu art. 21 ust. 1 i 22 a ust. 1 u.t.d. oraz braku w ustawie odrębnych kryteriów, jakimi winien kierować się organ współdziałający przy uzgadnianiu kwestii pozwolenia na przewóz regularny w krajowym transporcie drogowym oznacza, że organ współdziałający może nie uzgodnić (odmówić zgody na udzielenie pozwolenia) tylko wówczas, gdy w sprawie występują przypadki przewidziane art. 22a ust. 1 pkt 1 lub 2 u.t.d.

W ocenie Sądu przyjęcie, iż organ uzgadniający dysponuje "luzem decyzyjnym" i może dowolnie odmówić uzgodnienia prowadziłby do ominięcia regulacji przewidzianej art. 22a ust. 1 u.t.d., bowiem przy wiążącym charakterze uzgodnienia mogłyby się pojawić dodatkowe, nie przewidziane ustawą, przesłanki faktyczne odmowy udzielenia pozwolenia, które mógłby dowolnie wskazywać organ uzgadniający. W ten sposób organ współdziałający miałby większe uprawnienia, niż organ decydujący - ograniczony przepisem art. 22a ust. 1 u.t.d.

To zaś prowadziłoby do naruszenia zasady wolności gospodarczej ustanowionej art. 20 Konstytucji R.P, gwarantowanej przepisem jej art. 22 dopuszczającym ograniczenie tejże swobody tylko w drodze ustawy i tylko z uwagi na ważny interes publiczny.

W sprawie organ I instancji nie dokonał uzgodnienia, natomiast negatywnie zaopiniował wniosek skarżącego. Tego rodzaju rozstrzygnięcie nie odpowiada wymogowi wspomnianego przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. d1 u.t.d., który przewiduje współdziałanie w formie uzgodnienia. Nadto uzasadnienie tego postanowienie nie nawiązuje w żaden sposób do art. 22a ust. 1 u.t.d.

Kwestię procedury współdziałania organów administracji w wydawaniu decyzji reguluje jest art. 106 k.p.a., który w § 1 przewiduje, że jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ (wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie), decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ. Zwrócenie się o zajęcie stanowiska stanowi obowiązek organu podejmującego decyzję, który zobligowany jest o tym fakcie zawiadomić strony (art. 106 § 2 k.p.a.). § 3 tego przepisu określa maksymalny czas przewidziany do przedstawienia stanowiska na dwa tygodnie, § 4 przewiduje możliwość przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, zaś § 5 określa formę zajęcia stanowiska (postanowienie, na które stronom służy zażalenie).

Przepisy k.p.a. nie definiują natomiast rodzajów współdziałania, sygnalizując jedynie w art. 106 § 1, że może to być wyrażenie opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie. Obowiązek współdziałania nakładają przepisy prawa materialnego, które kształtują jego charakter i zakres oraz właściwość organu współdziałającego. Przepisy prawa ustanawiające obowiązek współdziałania, używają różnych określeń mających znaczenie w ocenie doniosłości stanowiska zajmowanego przez organ współdziałający. Może to być np. porozumienie, zgoda, uzgodnienie, opinia. Każde z tych określeń nadaje inny ciężar gatunkowy stanowisku organu współdziałającego - od nie wiążącego dla organu podejmującego decyzję, do wiążącego.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 kwietnia 2017 r. II SA/Rz 1541/16

Źródło: CBOSA

Niedz., 4 Czrw. 2017 0 Komentarzy Dodane przez: Marcin Maksymiuk