Konwent Powiatów Województwa Podlaskiego ma propozycje modyfikacji „Programu rozwoju Gminnej i Powiatowej Infrastruktury Drogowej na lata 2016 — 2020".

Zawarł je w stanowisku podjętym 10 lutego br. w Janowie Podlaskim. Starostowie przypominają w nim, że obecna wersja tego programu jest kontynuacją dwóch poprzednich, które doprowadziły do pewnej poprawy infrastruktury drogowej. Jednak konieczność spełniania kryteriów, ze względu na konkursowy charakter przydzielania środków, powoduje realizację zadań nie zawsze tam, gdzie jest to najbardziej niezbędne - jest wiele odcinków dróg, na które nie da się uzyskać dofinansowania, bo nigdy nie spełnią ustalonych kryteriów, oraz stosowanie rozwiązań, które podnoszą koszty realizacji tych zadań, np. sygnalizacje świetlne w wiosce w lesie. - Przez to ponosimy koszty przygotowania projektów pod kątem spełniania wymogów konkursowych, a nie ratujemy tego co trzeba. Należy stosować proste technologie w celu utrzymania istniejącej sieci dróg bez mnożenia kosztów. Obecny program nie daje możliwości remontowania dróg, a stawia jedynie na budowę i przebudowę – tłumaczą samorządowcy.

Jak podają, największą bolączką jest utrzymanie istniejącej infrastruktury. Dlatego, w ocenie starostów podlaskich, lepszym rozwiązaniem wydaje się zastosowanie prostego mechanizmu finansowania w formie dotacji celowej dla każdego samorządu z określeniem katalogu zadań jakie można za nie wykonać. - Katalog ten powinien zawierać zadania ściśle związane z nawierzchniami dróg. Inne zadania jak, chodniki, ścieżki rowerowe, oświetlenie, oznakowanie, itp. mogłyby być finansowane z budżetów samorządów – czytamy w stanowisku.

Konwent przedstawił również sugestię co do wysokości dotacji: - Proponujemy, aby coroczna, średnia dotacja jaką otrzymywałby każdy powiat ziemski [314] wynosiła 1.500.000,00 zł i każda gmina wiejska [1559] i miejsko-wiejska [616] w średniej wysokości 250.000,00 zł. Łącznie daje to kwotę 1.014.750.000 zł. Nie jest to pula środków znacząco większa niż planowana na ten cel obecnie. Proponujemy także, aby podział wewnątrz województw następował według długości dróg danej kategorii.

Jak uzasadniają, przedstawione rozwiązanie posiada szereg zalet. Są to:

• stabilne, systematyczne finansowanie palącego problemu poprawy stanu dróg lokalnych; zapewnienie środków każdemu samorządowi na terenach najbardziej potrzebujących, szczególnie wiejskich;
• forma dotacji nie daje możliwości przeznaczania środków na inny cel;
• obniżenie kosztów przygotowania dokumentacji projektowych;
• zdecydowane przyspieszenie procesu poprawienia stanu technicznego dróg na terenach wiejskich, co z pewnością zostanie pozytywnie ocenione przez mieszkańców tych terenów;
• eliminacja pracochłonnego procesu oceny.

Przedstawiciele powiatów podlaskich zaznaczają przy tym, że najlepszym rozwiązaniem byłoby zwiększenie ogólnej wielkości środków na drogi powiatowe i gminne. - Najbardziej pożądaną wartością byłoby przeznaczanie na ten cel puli nie mniejszej niż 3 miliardy zł rocznie – proponują.