Kontynuując cykl poświęcony tablicom rejestracyjnym stosowanym na świecie przenosimy się na zachód Europy. W dzisiejszym numerze Wielka Brytania – charakteryzująca się różnym kolorem tablic rejestracyjnych z przodu i tyłu pojazdu oraz nieobligatoryjnością paska z europejskimi gwiazdkami.

Obecnie obowiązujący w Wielkiej Brytanii system oznaczania samochodów został wprowadzony 1 września 2001 roku na mocy The Road Vehicles (Display of Registration Marks) Regulations. System ten nie objął jednak ani Irlandii Północnej, ani terytoriów zależnych. Zgodnie z tym aktem każdy pojazd musi posiadać dwie tablice rejestracyjne – z przodu w kolorze białym, z tyłu – żółtym. W obu przypadkach numer rejestracyjny ma być napisany znakami w kolorze czarnym.

Sam numer rejestracyjny składa się z dwóch liter, dwóch cyfr i – po odstępie – trzech liter, przy czym:

• pierwsze dwie litery stanowią kod miejsca rejestracji (nie używa się tutaj liter I, Q oraz Z). Pierwsza litera określa rejon, w którym zlokalizowany jest urząd rejestrujący pojazdy. Jest ona wybrana w nawiązaniu do nazwy danego rejonu, np. C oznacza Walię (Cymru), G oznacza Kent i Sussex (Garden of England), a S oznacza Szkocję (Scotland). Druga litera jest przydzielana w seriach poszczególnym urzędom rejestracyjnym, np. w Szkocji (pierwsza litera S) litery A do J przypisane są do Glasgow, od K do O – Edynburgowi, od P do T – Dundee, od U do W – Aberdeen, zaś X i Y – Inverness;
• dwucyfrowy kod identyfikuje półrocze rejestracji pojazdu. Numer ten zmienia się dwa razy w roku – z dniem 1 marca i 1 września. Między 1 marca a 31 sierpnia kodem tym są dwie ostatnie cyfry roku; między 1 września a końcem lutego następnego roku – dwie ostatnie cyfry roku, w którym rozpoczyna się okres powiększone o 50;
• ostatnie trzy litery są indywidualnym kodem pojazdu, dobieranym przypadkowo, przy czym litery I i Q nie są używane.

W odróżnieniu od wielu państw Unii Europejskiej, na brytyjskich tablicach rejestracyjnych euroband nie ma charakteru obowiązkowego.

Dopuszczalne jest natomiast użycie paska z alternatywnymi oznaczeniami terytorialnymi. W praktyce zatem dopuszczalne jest wydawanie następujących typów tablic:

• bez eurobandu;
• z eurobandem;
• z niebieskim pasem, w którym w górnej części znajduje się flaga Wielkiej Brytanii (Union Jack), a poniżej wybrane jedno z sześciu oznaczeń: GB/GREAT BRITAIN/Great Britain/UK/UNITED KINGDOM/United Kingdom

oraz – w zależności od miejsca rejestracji –

• z niebieskim pasem, w którym w górnej części znajduje się flaga Anglii (Krzyż Św. Jerzego), a poniżej wybrane jedno z czterech oznaczeń: ENG/Eng/ENGLAND/England;
• z niebieskim pasem, w którym w górnej części znajduje się flaga Szkocji (Saltire – Krzyż Św. Andrzeja), a poniżej wybrane jedno z czterech oznaczeń: SCO/Sco/SCOTLAND/Scotland;
• z niebieskim pasem, w którym w górnej części znajduje się flaga Walii (Y Ddraig Goch – Czerwony Smok), a poniżej wybrane jedno z sześciu oznaczeń: CYM/Cym/CYMRU/Cymru/WALES/Wales.

W Wielkiej Brytanii zasadniczo nie są stosowane tablice specjalne.