Szkołą najbliższą, jest tylko szkoła pozwalająca realizować zalecenia zawarte w orzeczeniu o niepełnosprawności dziecka, a zatem dostosowana do zdolności psychofizycznych ucznia - tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, sygn. IV SA/Gl 1100/17.
W niniejszej sprawie burmistrz odmówił skarżącej zwrotu kosztów dowozu małoletniej do szkoły podstawowej z oddziałami integracyjnymi i jednocześnie nie uwzględnił wniosku o zapewnienie wymienionemu dziecku bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu innej szkoły podstawowej w tym samym mieście.
W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie art. 39 ust. 4 pkt. 1 ustawy Prawo oświatowe obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej.
Organ stwierdził, że wybrana przez skarżącą szkoła podstawowa z oddziałami integracyjnymi nie jest szkołą podstawową najbliższą w stosunku do miejsca zamieszkania dziecka, zarówno pod względem geograficznym, jaki i pod względem warunków, jakie szkoła zapewnia, umożliwiając prawidłowe kształcenie dzieci z konkretnym rodzajem niepełnosprawności.
Jednakże organ nie wskazał podstaw powyższego stwierdzenia, w sposób ogólny powołał się na "zalecenia Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego", a także na "orzeczenie dla ucznia z zagrożeniem niedostosowaniem społecznym", nie wskazując nawet daty orzeczenia, co uniemożliwia kontrolę, czy to stwierdzenie w ogóle może być odnoszone do aktualnego stanu sprawy.
Natomiast istotnym dla organu argumentem – jak wynika z treści zaskarżonej czynności, zdaje się być to, że wskazana przez organ szkoła, do końca roku szkolnego 2015/2016 realizowała zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego wymienionego dziecka. Organ powołał się zatem na okoliczności istniejące w roku szkolnym 2015/2016, nie dostrzegając, że wniosek dotyczy roku szkolnego 2017/2018.
Źródło: CBOSA
