Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Nieprecyzyjność uzasadnienia projektu w sprawie minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli

Nieprecyzyjność uzasadnienia projektu w sprawie minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli fotolia.pl

Do projektu rozporządzenia z 13 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym Związek Powiatów Polskich zgłosił dwa zasadnicze zastrzeżenia. 

Po pierwsze zwrócono uwagę, że autor uzasadnienia projektu ustawy zdaje się mylić pojęcie minimalnego wynagrodzenia zasadniczego z pojęciem minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Zgodnie z ustawą o minimalnym wynagrodzeniu za pracę w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. do obliczenia wysokości wynagrodzenia pracownika przyjmuje się przysługujące pracownikowi składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny do wynagrodzeń osobowych z wyłączeniem nagrody jubileuszowej, odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatku do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej, dodatku za staż pracy.

Zatem ustalenie wynagrodzenia zasadniczego na poziomie niższym niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę co do zasady nie rodzi po stronie pracodawcy wypłaty dodatku wyrównawczego do płacy minimalnej, jeżeli w połączeniu z innymi składnikami wynagrodzenia (np.  dodatek motywacyjny, za wychowawstwo) pracownik otrzymuje minimalne wynagrodzenie za pracę.

W związku z powyższym nie jest prawdziwym twierdzenie zawarte w uzasadnieniu, że „rozporządzenie uwzględnia regulacje, w stosunku do których nie ma możliwości, aby mogły być podjęte za pomocą alternatywnych środków”.  Alternatywą jest bowiem nie podejmowanie żadnych działań legislacyjnych w tej materii.

Po drugie w projekcie pomija się fakt, że dodatku wiejskiego nie wlicza się do średniego wynagrodzenia ale jego wysokość zależy od wysokości wynagrodzenia zasadniczego. Zatem każde podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego zwiększa wysokość tego dodatku.

Z ostrożności ZPP wskazało na konieczność uwzględnienia w wyliczeniach, że od dodatku wiejskiego opłaca się składki na ubezpieczenie społeczne oraz, że jest on wypłacany przez pracodawcę również za okresy, w których pracownik nie świadczy pracy (w tym w okresie zwolnienia chorobowego, urlopu macierzyńskiego, urlopu dla poratowana zdrowia).

Związek Powiatów Polskich poprosił także o podanie konkretnych źródeł finansowania zwiększonych wydatków przez JST. Wydatków tych nie pokryje bowiem otrzymywana przez samorządy część oświatowa subwencji ogólnej (co wynika z samych wyliczeń przedstawionych przez MEN) ani z wpływów w podatkach dochodowych (z uwagi na dokonane w 2019 r. zmiany legislacyjne wprowadzające zwolnienia dla niektórych grup podatników).

Podsumowując zauważono, że prezentacja przedstawiona na posiedzeniu Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego 27 listopada br. dotycząca dochodów JST pochodzących z udziału w podatkach PIT i CIT po pierwsze opiera się na danych historycznych a nie na prognozie dochodów na 2020 r. po drugie nie uwzględnia strony wydatkowej (tj. rosnących kosztów realizacji wszystkich zadań publicznych wykonywanych przez samorządy).

Niedz., 8 Gr. 2019 0 Komentarzy Dodane przez: Katarzyna Liszka-Michałka