Tryb interwencyjny odwołania dyrektora placówki zarezerwowany jest wyłącznie, dla sytuacji nadzwyczajnych, gdzie każdy kolejny dzień zwłoki w odwołaniu, prowadzi do destabilizacji funkcjonowania szkoły. Pomimo, iż działania dyrektora szkoły prowadziły do negatywnych skutków finansowych to nie było podstawy do odwołania go w trybie interwencyjnym - tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny, sygn. I OSK 22/17.
W powyżej sprawie dyrektorowi zarzucono przyznanie podwyżki wynagrodzeń pracownikom administracji i obsługi bez posiadania upoważnienia Zarządu Powiatu oraz wytknięcie podczas kontroli przeprowadzanej przez Urząd Kontroli Skarbowej błędów w weryfikacji orzeczeń lekarskich niepełnosprawnych uczniów (dyrektor wskazał większą liczbę uczniów z niepełnosprawnościami niż rzeczywista, czego konsekwencją było niesłuszne pobranie subwencji oświatowej w wyższej kwocie).
Zarząd Powiatu stwierdził, że działanie te spowodowały utratę zaufania do dyrektora i koniecznym stało się jego odwołanie z kierowniczego stanowiska. Ponadto zaznaczył, iż przed podjęciem uchwały otrzymał pozytywną opinię właściwego Kuratora Oświaty.
Dyrektor szkoły złożył na powyższą uchwałę skargę do WSA, domagając się stwierdzenia nieważności uchwały, podkreślając, że uchwała ta narusza jego interes prawny, ponieważ pozbawia go zajmowanego dotychczas stanowiska i związanej z nim wyższą kwotą wynagrodzenia.
Sąd I instancji zaznaczył, że w dotychczasowym orzecznictwie z kategorii sytuacji uzasadniających natychmiastowe odwołanie dyrektora na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty wykluczono m.in. takie okoliczności jak: naruszenie zasad gospodarki finansowej, utrata zaufania organu prowadzącego, naruszenie dyscypliny finansów publicznych, naruszenie procedury udzielania zamówień publicznych, okoliczności, które powinny raczej stanowić przesłankę negatywnej oceny pracy i ewentualnego dalszego odwołania w innym trybie. Sąd stwierdził, że zestawienie brzmienia art. 38 ust. 1 pkt 2 z art. 36a ust. 8 ustawy o systemie oświaty i użycie sformułowania "w szczególnie uzasadnionych przypadkach” musi prowadzić do konstatacji, że chodzi o przypadki drastyczne, wyjątkowe i nadzwyczajne. Sąd I instancji stwierdził wydanie uchwały z naruszeniem prawa z uwagi na fakt upływu terminu przedawnienia. Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że argumentacji uzasadnienia WSA jest prawidłowa i podzielił jego stanowisko.
Źródło: CBOSA
