Kwestię tę szczegółowo omówił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w jednym z ostatnich wyroków. Nie ulega wątpliwości, że organ w takiej sytuacji musi odbyć lekcję historii prawa.

W omawianej sprawie projektant legitymował się uprawnieniami do 31 stycznia 2019 r., jednak uprawnienia te posiadał w ograniczonym zakresie. Zdaniem Sądu zakres posiadanych uprawnień należy odczytywać zgodnie z treścią decyzji o ich nadaniu i w oparciu o przepisy będące podstawą ich nadania. Sąd zwrócił uwagę na to, iż uzyskanie przez projektanta uprawnień przed datą 1 listopada 1962 r. (kiedy to wprowadzono legalną definicję pojęcia obiektów budowlanych o skomplikowanej konstrukcji rozporządzeniem Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury z 10 września 1962 r.), wymagało odwołania się do rozporządzenia Ministra Odbudowy z 11 grudnia 1947 r. o skomplikowanych konstrukcjach, stosowanych w budynkach, które definiowało skomplikowane konstrukcje w odwołaniu do specjalistycznej wiedzy technicznej. Przepis § 1 powołanego rozporządzenia z 1947 r. stanowił, że za skomplikowane konstrukcje w rozumieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli uważa się:

1) wszelkie ustroje budowlane statycznie niewyznaczalne z wyjątkiem:

a) belek ciągłych o jednakowym momencie bezwładności przęseł,

b) ustrojów powszechnie stosowanych, które można obliczać jako statycznie wyznaczalne, lub też takich, których obliczenie następuje przy użyciu tablic ogólnie stosowanych;

2) belki następujących rodzajów o rozpiętości między podporami ponad 10 m:

a) blachownice o przekroju złożonym,

b) kratownice stalowe lub drewniane,

c) belki żelbetowe;

3) ustroje łukowe i wiszące z wyjątkiem sklepień ceglanych o rozpiętości do 10 m;

4) ściany oporowe o wysokości ponad 5 m;

5) kominy fabryczne wolnostojące i maszty o wysokości ponad 15 m;

6) wieże konstrukcji szkieletowej o wysokości ponad 15 m;

7) fundamenty z posadowieniem sposobami sztucznymi, wymagające obliczeń z zakresu teorii mechaniki gruntów;

8) ustroje podlegające obciążeniom użytkowym większym od 800 kg/m2;

9) ustroje podlegające obciążeniom dynamicznym;

10) ustroje, których konstrukcja oparta jest na zasadach odmiennych od ogólnie stosowanych.

Zdaniem Sądu w takiej sytuacji organ administracji architektoniczno-budowlanej winien zwrócić się do właściwej izby samorządu zawodowego o potwierdzenie tego, że sporny obiekt mógł zostać zaprojektowany przez osobę o ograniczonych uprawnieniach.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 września 2020 r., II SA/Łd 5/20

Źródło: CBOSA