Wojewoda Mazowiecki stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Stołecznego Warszawy w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń z 16 stycznia 2020 roku. W ocenie Wojewody uchwała Rady m.st. Warszawy została podjęta z istotnym naruszeniem prawa w zakresie trybu jej podejmowania poprzez pominięcie konsultacji społeczne zmian uchwały oraz uzgodnienia ostatecznego kształtu zapisów uchwały z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Zdaniem Wojewody nie zapewniono udziału społeczeństwa po wprowadzeniu zmian pomiędzy wersją projektu z 4 września 2018 r., a przyjętym 16 stycznia 2020 roku. Organ nadzoru zakwestionował także zgodność uchwały z zasadami jej sporządzania. 

Jak stwierdził Wojewoda, w odniesieniu do projektu uchwały krajobrazowej podlegającego uzgodnieniom z Mazowieckim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Warszawie, a także podlegającej, w dniach od 26 października do 19 listopada 2018 r., wyłożeniu do publicznego wglądu, dokonano ostatecznie szeregu zmian, w tym także merytorycznych, odnoszących się do samych zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń a także ich gabarytów, wpływających wprost na uprawnienia i obowiązki podmiotów zainteresowanych ustaleniami uchwały krajobrazowej, w tym przedsiębiorców, właścicieli nieruchomości, a także mieszkańców Warszawy. Zdaniem Wojewody obowiązek uzgodnienia nie może być uznawany jedynie w kategoriach czynności technicznej do obligatoryjnego przeprowadzenia, bowiem godzi to w cel dokonania uzgodnienia – a więc akceptacji wszystkich rozwiązań zawartych w uchwale. Takie stanowisko prowadziłoby do rozumowania, iż istotne znaczenie ma jedynie fakt dokonania samego uzgodnienia, po którym można by było w sposób arbitralny (np. w wyniku uwzględnienia uwag) zmienić projekt uchwały, bez zaznajomienia z nowymi rozwiązaniami przestrzennymi właściwych do uzgodnienia organów (dyrektywa argumentum ad absurdum). Taka wykładnia przepisów wskazywałaby na fikcyjność uzgodnień – argumentuje Wojewoda. 

Ponadto w ocenie Wojewody Mazowieckiego wprowadzenie do projektu uchwały, już po wyłożeniu, korekt zmieniających istotę projektowanej uchwały wymaga ponownego publicznego skonsultowania projektu. Wśród zmian, co do których nie zapewniono udziału społeczeństwa Wojewoda wskazał m.in. na:

• definicje nośników reklamowych formatu małego, średniego i dużego zapisano w zmienionym brzmieniu, w zakresie rozmiaru powierzchni ekspozycyjnych,
• definicje szyldów (kasetonowego, semaforowego, zmiennego) zapisano w zmienionym brzmieniu w zakresie wymiarów,
• określenie dopuszczalnej maksymalnej łącznej liczby szyldów umieszczonych na nieruchomości przez jeden podmiot prowadzący na niej działalność z dziesięciu na dwadzieścia,
• określenie łącznej dopuszczalnej powierzchni szyldów na samoobsługowych urządzeniach technicznych tj. bankomaty, biletomaty, automaty wypożyczające rowery oraz automaty z napojami i przekąskami z maksymalnej powierzchni 0,50 m2 na łączną maksymalną powierzchnię 1 m²,
• wykreślenie postanowienia dotyczącego łącznej powierzchni ekspozycyjnej szyldów na powierzchni elewacji,
• tolerancję błędu wykonawczego dla gabarytów tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ich powierzchni ekspozycyjnych w wysokości 5 proc. zmieniono na dopuszczenie marginesu nie większego niż 1 proc. danego wymiaru,
• rozszerzenie definicji słupa ogłoszeniowo-reklamowego,
• dodanie definicji: długotrwałej odporności na proces starzenia, elewacji reklamowej, powierzchni użytkowej handlu i usług, Wilanowskiego Parku Kulturowego.

Równocześnie zdaniem Wojewody przy podejmowaniu przedmiotowej uchwały doszło do istotnego naruszenia zasad jej sporządzania. Jak twierdzi Wojewoda, Rada m.st. Warszawy przekroczyła swoje uprawnienia ustawowe, wychodząc poza przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przykładowo: ustawodawca w ustawie jedynie w przypadku szyldów dopuścił określenie ich liczby; ponadto w odniesieniu do nich nie jest prawnie dopuszczalne określenie standardów jakościowych oraz rodzajów materiałów budowlanych, z jakich mogą być one wykonane. 

Z pełną treścią rozstrzygnięcia nadzorczego można się zapoznać tutaj. 

Źródło: www.gov.pl/uw-mazowiecki/