Postępowanie o wyrażenie zgody na usytuowanie obiektu budowlanego przy drodze publicznej w odległości mniejszej niż określona w przepisach nie jest uzależnione od postępowania w przedmiocie warunków zabudowy. Postępowania te mają związek, ponieważ dotyczą tych samych działek, jednak nie są od siebie zależne i żadne z nich nie implikuje drugiego, nie mogą się one również zastępować. Wyrok WSA w Bydgoszczy z 28 sierpnia 2019 r. sygn. II SA/Bd 418/19.

Sąd wskazał, że wyrażenie zgody, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, stanowi zezwolenie na odstępstwo od generalnego obowiązku zachowania, w szczególności ze względów bezpieczeństwa, odpowiedniej odległości pomiędzy obiektami budowlanymi zlokalizowanymi przy drodze a zewnętrzną krawędzią jezdni. Na jego podstawie inwestor, który zamierza usytuować obiekt budowlany w mniejszej odległości od drogi niż odległości minimalne, jest zobligowany do złożenia do właściwego zarządcy drogi wniosku o wyrażenie zgody na planowane odstępstwo. Taka zgoda zarządcy drogi ma formę decyzji (o charakterze uznaniowym, która powinna ze względu na ww. przesłankę zawierać szczegółowe uzasadnienie). Przy czym wyrażenie zgody lub odmowa jej wyrażenia powinny nastąpić w terminie 14 dni od dnia wystąpienia z wnioskiem o taką zgodę, niezajęcie stanowiska w tym terminie jest równoznaczne z wyrażeniem zgody (zgoda dorozumiana). Cechą charakterystyczną zgody zarządcy drogi na usytuowanie obiektu budowlanego przy drodze publicznej w odległości mniejszej niż określona w przepisach jest to, że występuje o nią inwestor, postępowanie to nie jest obligatoryjnym elementem postępowania w przedmiocie warunków zabudowy (stanowi odrębne postępowanie), a odmowa wyrażenia zgody następuje w formie decyzji administracyjnej.  Reasumując, mamy do czynienia z dwoma różnymi i odrębnymi od siebie procedurami.

Źródło: CBOSA