Z unormowania, zawartego w art. 31 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego wynika, że w trybie zgłoszenia nie jest możliwe dokonanie rozbiórki budynku, jeżeli jest on wpisany do rejestru zabytków oraz jest objęty ochroną konserwatorską. Wprawdzie użycie przez ustawodawcę łącznika/spójnika "oraz" między dwoma członami normy – "wpis do rejestru zabytków" i "objęcie ochroną konserwatorską" sugerować może konieczność łącznego spełnienia tych przesłanek. Jednakże przy takim założeniu drugi z członów zdania byłby zbędny, skoro wpis do rejestru zabytków jest jedną z form ochrony ex lege (art. 7 ust. 1 ustawy). Tak wynika z wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 13 czerwca 2019 r sygn. II SA/Go 262/19.

Sąd wskazał, że  art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane ustawodawca przewidział dwie odrębne sytuacje, wyłączające budynek z reżimu zgłoszenia w trybie art. 31 ustawy Prawo budowlane. Pierwsza sytuacja to wpisanie budynku do rejestru zabytków, druga to objęcie ochroną konserwatorską. Ani ustawa Prawo budowlane ani ustawa o ochronie zbytków nie precyzują, co należy rozumieć przez ochronę konserwatorską. Niewątpliwie jednak wpis do rejestru zabytków i objęcie ochroną konserwatorską nie są pojęciami tożsamymi.

Wyrok jest nieprawomocny.

Źródło: CBOSA