Przepis art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego dotyczy robót budowlanych, których nie można zalegalizować (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 18 października 2017 r., II SA/Gd 439/17).

Przedmiotem powołanej sprawy było wykonanie zabudowy części klatki schodowej ściankami o konstrukcji metalowej wygradzające część spocznika przed wejściem do mieszkania w wielorodzinnym budynku mieszkalnym wybudowanych bez pozwolenia na budowę.

Zgodnie z przepisem art. 50 ust. 1 Prawa budowlanego w przypadkach innych niż określone w art. 48 ust. 1 lub w art. 49b ust. 1 organ nadzoru budowlanego wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych wykonywanych m.in. bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia.

Art. 50  Prawa budowlanego stanowi o prowadzeniu robót budowlanych innych niż te, o których mowa w art. 48 tej ustawy. Korzystając z definicji zawartej w art. 3 pkt 7  Prawa budowlanego wskazać należy, że pojęcie prowadzenia robót budowlanych obejmuje budowę, przebudowę, montaż, rozbiórkę i remonty obiektów budowlanych. Zatem art. 51  w związku z art. 50  Prawa budowlanego odnosi się do tego rodzaju robót, które wymagają pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, ale nie polegają na budowaniu obiektu budowlanego.

Postępowanie prowadzone w oparciu o powoływany przepis art. 51 wraz z regulacjami przyjętymi w art. 50 prowadzi do legalizacji samowolnie wykonanych robót budowlanych albo nakazania ich rozbiórki bądź doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego.

W niniejszej sprawie zaskarżone decyzje obejmowały obowiązek wykonania rozbiórki polegających na demontażu zamontowanych drzwi i ścian celem doprowadzenia do stanu poprzedniego.

Odnosząc się do trybu postępowania zawartego w przepisie art. 51 Prawa budowlanego Sąd wskazał, że przepis art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane dotyczy robót budowlanych, których nie można zalegalizować, np.: gdy okaże się że nastąpiło takie naruszenie prawa, którego nie można usunąć. Wówczas organ wydaje decyzję o rozbiórce obiektu budowlanego lub jego części albo o doprowadzeniu go do stanu poprzedniego. Nakaz rozbiórki lub doprowadzenie do stanu poprzedniego jest rozwiązaniem ostatecznym, które stosuje się gdy nawet wykonanie dodatkowych czynności nie umożliwi doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z prawem. Taki stan faktyczny zaistniał w rozpoznawanej sprawie.

Orzeczenie nieprawomocne.

Źródło: CBOSA