Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 czerwca 2014 r. rozpatrywał sprawę w której  problem sprowadzał się do określenia, z jakim momentem dochodzi do przerwania biegu trzydziestodniowego terminu do złożenia sprzeciwu przez organ administracji architektoniczno-budowlanej w postępowaniu dotyczącym zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych w przypadku uznania przez ten organ, iż koniecznym jest jego uzupełnienie w trybie art. 30 ust. 2 zdanie drugie Prawa budowlanego.

W tym zakresie koniecznym było określenie, czy przerwanie biegu terminu następuje z chwilą doręczenia postanowienia nakładającego obowiązek uzupełnienia zgłoszenia inwestorowi, czy też z chwilą jego nadania w polskiej placówce pocztowej.

Odnosząc siędo tego zagadnienia, zauważyćtrzeba, iżwywołało ono znaczące rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych, doprowadzając do powstania trzech stanowisk. Drugi z ww. poglądów jest poglądem dominującym w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego w stosunku do pierwszego.

Zwrócićrównieżnależy uwagęna trzecie stanowisko, szeroko przyjmowane w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym istotny jest moment wydania decyzji o sprzeciwie (analogicznie postanowienia o wezwaniu do uzupełnienia braków). Sama zaśczynnośćnadania przesyłki zawierającej decyzjęo sprzeciwie w urzędzie pocztowym jest czynnościątechniczną, która ma znaczenie jedynie faktyczne, potwierdzając wydanie przez organ aktu administracyjnego w terminie 30 dni. Data nadania przesyłki zawierającej ten akt w urzędzie pocztowym może miećznaczenie dowodowe w przypadku podnoszenia przez strony zarzutów antydatowania wydanego rozstrzygnięcia przez organ administracji w celu stworzenia pozoru zachowania terminu do wniesienia sprzeciwu określonego w art. 30 ust. 5Prawa budowlanego.

Źródło: CBOSA